Ο Σάββας Ιωαννίδης, ο οποίος βάφτισε αυθαίρετα τον
Ακρίτα Διγενή, κατακρίνει, με το δίκιο του, εκείνους από τους «ξένους», που
θεωρούν και αυτοί εντελώς αυθαίρετα, αφού δεν έχουν γνώση, την ποντιακή διάλεκτο, όχι ελληνική
αλλά μείγμα ξένων λέξεων και παραφθαρμένων ελληνικών.
Αναφερόμενος στην «Τραπεζούντια διάλεκτο», ο
Σάββας. Ιωαννίδης γράφει: «Πολλοί μεν των ξένων (…) παριστάνουσιν αυτήν μείγματι
τουρκικών, περσικών και άλλων βαρβαρικών λέξεων, μετά τινων παρεφθαρμένων
ελληνικών. (…) Ηδύνατό τις να είπη πολλά και περί της προφοράς και της
γνησιότητος της διαλέκτου, ελληνιζούσης υπέρ πάσαν άλλην δημώδη των αλλαχού
Ελλήνων.
Επειδή όμως θα εθεωρούντο μάλλον εγκώμια αυτής, μόνον αρκείτω να παραθέσω μικράν αυτής γραμματικήν, διηγήματα δημώδη και μύθους (…) κατά την επιτόπιον, όσον ένεστι, προφοράν».
Η μη αποδοχή της ελληνικότητας των Ποντίων από λίγους ξένους αλλά και από Έλληνες, και ο φόβος μήπως έρθει στιγμή, οι Έλληνες του Πόντου να ξεχάσουν την ελληνική τους ταυτότητα, μέσα σε ένα κρατικό περιβάλλον που έκανε ό,τι μπορούσε για να τους εκτουρκίσει μέσω του εξισλαμισμού, ο διευθυντής του Φροντιστήριου Τραπεζούντας Σάββας Τριανταφυλλίδης, μετά το 1820 ελληνοποίησε τα ονόματα των μαθητών του, που είχαν τουρκική προέλευση. Το ίδιο έκαναν στη συνέχεια ο Περικλής Σάββα Τριανταφυλλίδης και ο Σάββας Ιωαννίδης.
Αποτελεί και αυτό ένα στοιχείο για την εξήγηση της ένταξης του Πόντιου Ακρίτα στη γενικότερα αποδεκτή «ακριτολογία-διγενολογία», ώστε να μην ξεχωρίζουν σε αυτό οι Πόντιοι.
Επειδή όμως θα εθεωρούντο μάλλον εγκώμια αυτής, μόνον αρκείτω να παραθέσω μικράν αυτής γραμματικήν, διηγήματα δημώδη και μύθους (…) κατά την επιτόπιον, όσον ένεστι, προφοράν».
Η μη αποδοχή της ελληνικότητας των Ποντίων από λίγους ξένους αλλά και από Έλληνες, και ο φόβος μήπως έρθει στιγμή, οι Έλληνες του Πόντου να ξεχάσουν την ελληνική τους ταυτότητα, μέσα σε ένα κρατικό περιβάλλον που έκανε ό,τι μπορούσε για να τους εκτουρκίσει μέσω του εξισλαμισμού, ο διευθυντής του Φροντιστήριου Τραπεζούντας Σάββας Τριανταφυλλίδης, μετά το 1820 ελληνοποίησε τα ονόματα των μαθητών του, που είχαν τουρκική προέλευση. Το ίδιο έκαναν στη συνέχεια ο Περικλής Σάββα Τριανταφυλλίδης και ο Σάββας Ιωαννίδης.
Αποτελεί και αυτό ένα στοιχείο για την εξήγηση της ένταξης του Πόντιου Ακρίτα στη γενικότερα αποδεκτή «ακριτολογία-διγενολογία», ώστε να μην ξεχωρίζουν σε αυτό οι Πόντιοι.
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου