Εκτός από ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα εξαιρέσεις, οι
Έλληνες πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ιστορία. Δεν διαβάζουν,
δηλαδή, παρά μόνον εφημερίδες, για να οπλιστούν με επιχειρήματα οικονομικά και
πολιτικά και να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τους συνομιλητές τους στα τηλεοπτικά
παράθυρα.
Και όμως, η ιστορία, που έχει το κακό να επαναλαμβάνεται,
συνήθως ως φάρσα, θα μπορούσε να τους διδάξει πολλά. Γιατί, αναδιφώντας
κανείς στην ιστορία, μπορεί να εξηγήσει πολλά από τα σημερινά κοινωνικά,
πολιτικά και οικονομικά φαινόμενα και να χαράξει την πορεία του για το μέλλον.
Όταν λέμε ιστορία, εννοούμε τη συστηματική μελέτη των γεγονότων
του παρελθόντος και κυρίως της ανθρώπινης δραστηριότητας μέχρι τις μέρες μας.
Ο μελετητής της ιστορίας αντλεί τις πληροφορίες του από
γραφτά μνημεία του παρελθόντος, σε αντίθεση με την προϊστορία που δεν έχει
γραπτές πηγές. Ο ιστορικός βοηθάει τον σύγχρονο αναγνώστη να γνωρίσει τα γεγονότα
της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά και να σκεφτεί πάνω σε αυτά, γνωρίζοντας
πλέον τις αιτίες που οδήγησαν στα ιστορικά γεγονότα.
Για τους
εκπροσώπους όλων, σχεδόν, των προσφυγικών οργανώσεων δεν γίνεται, βέβαια,
λόγος. Αυτοί είναι από άλλο ανέκδοτο!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου