Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ κατά κόσμον Χαρίλαος
Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1881 στην Κομοτηνή. Το 1897 εισήχθη στη θεολογική Σχολή της
Χάλκης. από την οποία αποφοίτησε το 1904. Ήδη από το 1903 είχε χειροτονηθεί διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Χρύσανθος.
Στη συνέχεια ακολούθησε στην Τραπεζούντα το μητροπολίτη Κωνσταντίνο Καρατζόπουλο. Εκεί δίδαξε στο περίφημο Φροντιστήριο και υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στη μητρόπολη. Το 1907 με την άδεια του μητροπολίτη Τραπεζούντας και με οικονομική βοήθεια από τους προύχοντες της περιοχής, ο Χρύσανθος πήγε για σπουδές στη Λειψία της Γερμανίας και στη Λοζάνη της Ελβετίας. Έπειτα από τετραετή φοίτηση επέστρεψε στην Πόλη, όπου ο πατριάρχης Ιωακείμ Γ' τον διόρισε αρχειοφύλακα των πατριαρχείων. Στις 18 Μαρτίου 1913 ο Χρύσανθος εκλέχθηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας.
Στις 3 Απριλίου 1916 δέχτηκε το ρωσικό στρατό στην Τραπεζούντα. Οι Τούρκοι κάτοικοι της περιοχής του ζήτησαν να τους προστατέψει κι εκείνος ανταποκρίθηκε με όλη του την καρδιά στο αίτημά τους. Έπειτα από ένα χρόνο όμως τα πράγματα άλλαξαν, αφού η Οκτωβριανή Επανάσταση ανάγκασε το ρωσικό στρατό να εγκαταλείψει τον Πόντο.
Το Δεκέμβριο του 1918 επισκέφθηκαν με τον τοποτηρητή του οικουμενικού θρόνου το Λονδίνο, το Παρίσι και το Σαν Ρέμο και συζήτησαν θέματα της Εκκλησίας, καθώς και των Ρωμιών της Μικράς Ασίας.
Το 1919. στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι, εκπροσώπησε τον ποντιακό ελληνισμό και μαζί με αντιπροσωπεία Ποντίων προσπάθησε να προωθήσει την ανεξαρτησία. Κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρέθηκε ως πρόσφυγας στην Αθήνα. Εκεί το Πατριαρχείο τον διόρισε αποκρισάριό του, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1938.
Στην Αθήνα ανέλαβε μια σειρά αποστολών. Το 1926 στάλθηκε στην Αλβανία για να διευθετήσει το θέμα της αναγνώρισης της Αλβανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το 1928 και το 1930 πήγε στο Άγιο Όρος για τη συγκρότηση της Πανορθοδόξου Συνόδου. Το 1931 επισκέφθηκε τη Συρία και το Πατριαρχείο Αντιόχειας και μαζί με τους πατριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων διευθέτησε την αναγνώριση του πατριάρχη Αντιόχειας
Το 1937 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στις 13 Δεκεμβρίου εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος Αθηνών και το 1940 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου λέγοντας: «Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνησιν προβληθείσαν υπό του εχθρού. Ημείς γνωρίζωμεν ότι τας Κυβερνήσεις ορίζει ο λαός και ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα, ούτε ο λαός εψήφισεν την Κυβέρνησιν ούτε ο Βασιλεύς την όρισεν».
Έπειτα από αυτό το γεγονός ο Χρύσανθος παύτηκε από το θρόνο του στις 2 Ιουλίου του 1941. Έκτοτε έζησε στο σπίτι του στην Kυψέλη και συγχρόνως λειτούργησε παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό με την ονομασία «Ασύρματος του Δεσπότη». Απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών, στις 28 Σεπτεμβρίου 1949. Στην κηδεία του. που πραγματοποιήθηκε στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, του αποδόθηκαν τιμές πρωθυπουργού. Η ταφή του έγινε στο A' Νεκροταφείο Αθηνών. Το 1991 τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Νέα Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο της Ημαθίας.
Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1881 στην Κομοτηνή. Το 1897 εισήχθη στη θεολογική Σχολή της
Χάλκης. από την οποία αποφοίτησε το 1904. Ήδη από το 1903 είχε χειροτονηθεί διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Χρύσανθος.
Στη συνέχεια ακολούθησε στην Τραπεζούντα το μητροπολίτη Κωνσταντίνο Καρατζόπουλο. Εκεί δίδαξε στο περίφημο Φροντιστήριο και υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στη μητρόπολη. Το 1907 με την άδεια του μητροπολίτη Τραπεζούντας και με οικονομική βοήθεια από τους προύχοντες της περιοχής, ο Χρύσανθος πήγε για σπουδές στη Λειψία της Γερμανίας και στη Λοζάνη της Ελβετίας. Έπειτα από τετραετή φοίτηση επέστρεψε στην Πόλη, όπου ο πατριάρχης Ιωακείμ Γ' τον διόρισε αρχειοφύλακα των πατριαρχείων. Στις 18 Μαρτίου 1913 ο Χρύσανθος εκλέχθηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας.
Το Δεκέμβριο του 1918 επισκέφθηκαν με τον τοποτηρητή του οικουμενικού θρόνου το Λονδίνο, το Παρίσι και το Σαν Ρέμο και συζήτησαν θέματα της Εκκλησίας, καθώς και των Ρωμιών της Μικράς Ασίας.
Το 1919. στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι, εκπροσώπησε τον ποντιακό ελληνισμό και μαζί με αντιπροσωπεία Ποντίων προσπάθησε να προωθήσει την ανεξαρτησία. Κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρέθηκε ως πρόσφυγας στην Αθήνα. Εκεί το Πατριαρχείο τον διόρισε αποκρισάριό του, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1938.
Στην Αθήνα ανέλαβε μια σειρά αποστολών. Το 1926 στάλθηκε στην Αλβανία για να διευθετήσει το θέμα της αναγνώρισης της Αλβανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το 1928 και το 1930 πήγε στο Άγιο Όρος για τη συγκρότηση της Πανορθοδόξου Συνόδου. Το 1931 επισκέφθηκε τη Συρία και το Πατριαρχείο Αντιόχειας και μαζί με τους πατριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων διευθέτησε την αναγνώριση του πατριάρχη Αντιόχειας
Το 1937 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στις 13 Δεκεμβρίου εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος Αθηνών και το 1940 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου λέγοντας: «Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνησιν προβληθείσαν υπό του εχθρού. Ημείς γνωρίζωμεν ότι τας Κυβερνήσεις ορίζει ο λαός και ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα, ούτε ο λαός εψήφισεν την Κυβέρνησιν ούτε ο Βασιλεύς την όρισεν».
Έπειτα από αυτό το γεγονός ο Χρύσανθος παύτηκε από το θρόνο του στις 2 Ιουλίου του 1941. Έκτοτε έζησε στο σπίτι του στην Kυψέλη και συγχρόνως λειτούργησε παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό με την ονομασία «Ασύρματος του Δεσπότη». Απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών, στις 28 Σεπτεμβρίου 1949. Στην κηδεία του. που πραγματοποιήθηκε στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, του αποδόθηκαν τιμές πρωθυπουργού. Η ταφή του έγινε στο A' Νεκροταφείο Αθηνών. Το 1991 τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Νέα Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο της Ημαθίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου