Σχολικαί εκδρομαί

Σχολική εκδρομή εγίνετο μόνο μία, κατά την πρώτην Μαΐου, εις ένα παρά το κάθε χωρίον επίπεδον τοπίον, και εφ’ όσον ο καιρός το επέτρεπεν.
Αν όμως και πάλιν παρ’ ελπίδα ο καιρός ήτο καλός, πάντοτε η εκδρομή θα επερατούτο υπό βροχήν.

Γιάμπολης ποταμός

Κατά την έξοδον εκ του χωρίου, τα παιδιά εν σειρά ετραγουδούσαν το «Μάϊος μας έφθασεν», καθένα δε έφερεν μαζί του, μέσα σε ένα μαντήλι ή σε μιαν τσάνταν (τσαντάϊ) λίγο ψωμί, λίγες βραστές πατάτες, και κανένα τσιορτάν δια το μεσημβρινόν του εν υπαίθρω φαγητόν.
Ενθυμούμαι ένα τραγικόν συμβάν κατά μια πρωτομαγιάν οπότε με την ομίχλην που ενέσκηψεν διεκόπη η εκδρομή και εσπευσμένως τα παιδιά επέστρεψαν εις τας οικίας των, δια να αποφύγουν την βροχήν, ένας μικρός μαθητής του σχολείου Τερζάντων φαίνεται έχασεν τον προορισμόν του και παρ’ όλας τας επί ημέρας και νύκτας αναζητήσεις και τας φωνάς όλων των χωρικών ουδέποτε ανευρέθησαν τα ίχνη του.
Ακόμη ενθυμούμαι την ολονύκτιον φωνήν του πατέρα του. Λάμπο (έτσι ήτο το όνομά του) εγώ είμαι ο πατέρας που είσαι; Το γεγονός αυτό συνέβη εις τα περί το ξέφωτον = παϊράμ = δάσος όπου είχεν γίνει η εκδρομή; Εις απόστασιν είκοσι λεπτών από το χωρίον, και τριών λεπτών από τον υδρόμυλον Γιαμάκ.

Ανδρέας Σπυράντης
Ιατρός

Σ.Σ.Προσπαθήσαμε να μην κάνουμε επεμβάσεις στο αρχικό κείμενο , αφού πρόκειται για ένα είδος απομνημονευμάτων, τα οποία δεν μεταβάλλονται "επ' ουδενί λόγω".