Επιδρομή του Σουϊτσμέζογλου.

Λίγα χρόνια ύστερα έγινε η επιδρομή στη Σάντα του Σουρμενίτη Σουϊτσμέζογλου Μαχμούτ αγά για τιποτένια αφορμή. Ο Σουϊτσμέζογλου μάζεψε αρκετό στρατό και μπήκε στα σύνορα της Σάντας από τό Κωφολείδαδο. 

Τότε 40 Σανταίοι οπλισμένοι πιάσαν τον δρόμο του Κωφολείβαδου που κατεβαίνει στo Ζουρνατσάντων, ταμπουρώθηκαν καλά, καi άμα τους πλησίασε ο Σουϊτσμέζογλου του φώναξε ο Χαράλαμπος Ταινιάς : «Σε εξορκίζω στο Κοράνιο σου γύρισε πίσω». 
Ο Μαχμούτ με το στρατό του έκαμε να προχωρήσει, καί τότε όλοι οι κρυμμένοι Σανταίοι πυροβόλησαν τους Τούρκους, μάλιστα δε ο Χαράλαμπος πέτυχε τον Μαχμούτ στα σφυρά.
 Τότε ο Μαχμούτ φώναξε στους δικούς του: «Παιδιά δεν γίνεται τίποτε ας γυρίσουμε πίσω», όπως και έκαμε. Στο μεταξύ μερικοί στρατιώτες του αγά οφελήθηκαν από την σύγχυση που έγινε και μπήκαν στο Ζουρνατσάντων να λαφυραγωγήσουν, μα οι γυναίκες χύμηξαν καταπάνω τους μ ξύλα και ρόπαλα και τους έδιωξαν. 

Ένας άπ' αυτούς δεν πρόφτασε να φύγει, γιατί μπλέχθηκε το πλατύ σαλβάρι του στούς πασσάλους και κρεμάστηκε κατακέφαλα.
 Τον πρόφτασαν κι αυτόν οι γυναίκες και άρχισαν να τον δέρνουν με τα ρόπαλα. 
Ο Τούρκος λιποθύμησε, και μερικές γυναίκες φαντάστηκαν πως πέθανε και είπαν στις άλλες στά στά (στάσου). Οι άλλες γυναίκες εξακολουθούσαν να τον δέρνουν κι έλεγαν Ντός ντός (χτύπα). 
Τέλος τον άφησαν λιπόθυμο και έφυγαν. Οταν  συνήλθε ο Τούρκος έφυγε στο χωριό του κι έλεγε στους δικούς του:
 «Όΐ όϊ, έάν μερικές Σανταίες δέν έλεγαν Στά Στά, τό Ντός ντός Θά μέ θανάτωνε». Από τότε ο Μαχμούτ αγάς έγινε φίλος των Σανταίων, καί σς κείνους που τον ρωτούσαν γιατί κουτσάθηκε έλεγε: 
«0ι Σανταίοι μ' έφεραν σ' αύτά τα χάλια». Λένε πως ορκίσθηκε να σκοτώσει έναν οποιονδήποτε Σανταίο, και μερικοί στρατιώτες του ήρθαν νύχτα στον μεζιρέ Καμένο και σκότωσαν τον Γιαννάκ μεσ' στην καλύβα του, έπειτα έκοψαν τα αυτιά του και τάφεραν στον αγά για να βεβαιωθεί πως τον σκότωσαν.
Ύστερα από τον θάνατο του Χατζή Αλή μπεη αγάς των Σανταίων έγινε ο γιός του Οσμάν μπεης. Δεν πέρασε πολύς καιρός και κατά το 1840 κηρύχτηκε το Τανζιμάτ ή Χάτι Σερίφ πού κήρυττε την  ισότητα μεταξύ όλων των υπηκόων του τούρκικου κράτους, και τότε καταργήθηκε ή εξουσία των αγάδων. 
Από τότε την εξουσία ανέλαβε η Κυβέρνηση, και η Σάντα προσαρτήθηκε στο μουτιρλίκι  Άρτασας.