Τάπλα |
Το τσαμπάρ
Άσπρο λευκό βαμβακερό ύφασμα, τετράγωνο, που το δίπλωναν τριγωνικά. Την μεγάλη πλευρά τη τοποθετούσαν επάνω από το μέτωπο και τις δυο άκρες, «τα τέκια» τα σταύρωναν κάτω από το σαγόνι και το έδεναν στον αυχένα.
Το φορούσαν οι πολύ νέες και το στόλιζαν γύρω με χάντρες ή πούλιες , τα «καπαράδας»
Το τσίτ
Ήταν τετράγωνη μαντήλα από λεπτό βαμβακερό ύφασμα . Το χρώμα του ήταν ανάλογα με την ηλικία .
Οι γριές και οι χήρες φορούσαν μαύρο. Οι νέες φορούσαν «τσίτ» με κοκκινοκίτρινη βάση και κοκκινωπά λουλούδια ή κλαδιά.
Φορούσαν και άσπρα ή κίτρινα «τσίτα» με πολύχρωμα λουλούδια και κλαδιά στον γύρο τους και στις γωνίες.
Αυτό το έλεγαν «γιασμάν τσίτ»
Τα πιο περιζήτητα ήσαν τα «Πολίτικα τσίτα».
Οι παντρεμένες με παιδί ή παιδιά φορούσαν το«σταφυλίν το τσίτ». Αυτό ήταν μαύρο με πανέμορφα λουλούδια , σε χτυπητά χρώματα στον γύρο και στις γωνίες του. Τα «σταφύλια» ήσαν αυτά που φορούσαν το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής τους. Μόνο όταν ήσαν πολύ νέες και πολύ γριές δεν τα φορούσαν.
Τα έδεναν και αυτά με τον ίδιο τρόπο που έδεναν και το τσαμπάρ. Από καμία φορά έδεναν τις στενές πλευρές «τα τέκια», αφού σταύρωναν κάτω στο σαγόνι , όχι στον αυχένα, αλλά στην κορυφή , κυρίως οι ηλικιωμένες. Πολλές φορές οι ηλικιωμένες δεν έδεναν καθόλου τα «τέκια», παρά τα άφηναν να κρέμονται ελευθέρα στην δεξιά και την αριστερή πλευρά του στήθους.
Εκείνες που είχαν πένθος, έδεναν τα «τέκια» στην κορυφή και μάλιστα κάλυπταν με αυτά και το σαγόνι, σχεδόν και το στόμα.
Οι νέες έδεναν το «τσίτ» και «αποξωπίσ’» δηλαδή, σταύρωναν τις δυο στενές πλευρές πίσω στον σβέρκο και μετά τις έδεναν στην κορυφή. Ήταν νεανικό δέσιμο και κυρίως ήταν για τις ώρες της δουλειάς.
Οι νύφες συνήθως, δεν φορούσαν «τάπλαν», αλλά άσπρον «γιοσμάν τσίτ» και από πανω το «τσαρκούλ» και το «τρέμον».
Το τσαρκούλ
Το «τσαρκούλ» ήταν μεταξωτό πολύχρωμο σάλι με κρόσσια γύρω.
Το τρέμον
Αργότερα αντικατέστησαν με το «τρέμον» που ήταν αραχνοΰφαντο μεταξωτό με πούλιες γύρω. Σκέπαζε ολόκληρο το κεφάλι της νύφης και έφτανε στις πλάτες.
«Τάπλαν» φορούσαν μόνο όσες είχαν σχέση με την Τραπεζούντα.
Η ποχτσά
Ήταν μάλλινο σκούρο ύφασμα, καλής ποιότητας. Οι γριές το έριχναν από το κεφάλι ως την πλάτη.
Το φορούσαν κυρίως όταν πήγαιναν στην εκκλησία ή κάπου σε άλλο χωριό ή όταν έκανε πολύ κρύο.