1. Αρ' είπα σε το
τερτόπο μ', αρ' είπα σε το χάλ' ημ,
πασκίμ ντο είπα σεν' επαρ το νουμ' ασο κιφάλ' ημ.
2. Ας έξερα ποίον
ραχίν επέμ' νεν χιονισμένον,
επέγ' να
εκάθουμ' κι έκλαιγα την κάρδα μ' το καμένον.
3. Για δώστ' εμεν έναν
μαχαίρ', βαρύν κι ακονεμένον
να κρούγ' ατο σο καρδόπο μ', το παραπονεμένον.
4. Είδα τ' ομμάτα σ'
είδ' ατα, είδ' ατα δακρωμένα,
φογούμαι γιαμ εντόκ' εσεν η μάνα σ' για τ' εμένα.
5. Εγώ το ρακίν πιν'
ατό πασκίμ για μεθυσίαν,
πίν' ατό για τ'
αφκιαρόπο μ', για την τυραννησίαν.
6. Εποικες με
ρακόποτον και κρασομεθυσμένον,
έπαρ με σ’ εγκαλόπο σου
τσούνας αφορισμένον
7. Εμέν η μάνα μ'
είπε με, τ' ημ'σόν τη νύχταν λάστει,
κι όταν έρχεται κείσαι κα, τη νύφεν αγκαλάστει.
8. Έκαψες το καρδόπο
μου κι εποίκες α μανέαν,
ατού σ' άσπρον το
μαγ'λοπο σ' έχω έναν δοντέαν.
9. Εξαίρτς όντες
εκάθουμνε ση χωραφί σην άκραν,
κι
εποίνες με και έκλαιγα, κι εσπόγγιζες τα δάκρα μ.
10. Θ' αποθάνω
ψεματικά θα τερώ πολλά κλαις με,
τη κάρδας ης τα μυστικά θα τερώ όλα λες με.
11. Κόρη, σα
σουμαδέματα σ', θα κρούω τα καμπάνας,
θα κρούω
ατα λυπητερά, να κλαίει ο κυρτς κι η μάνα σ'.
12. Κορτσόπον δώδεκα
χρονών κι εεγώ σα δεκατρία
εσέγκες με και ση βεβντάν τερείς με κρύα, κρύα.
13. Κορτσόπον δώδεκα
χρονών κι εγώ δεκαεννέα,
έκαψες το καρδόπο μου, εποίκες α μανέαν.
14. Κορτσόπον
δωδεκάχρονον, δος με νερό ας πίνω,
τη καρδίας η μ' το άψιμον ολίγον ας νεσβήνω.
15. Κορτσόπον πε και
γέλασον, άμον ντ' εποίνες
πρώτα κανινός καρδάν μ' ερωτάς, το καρδόπο σ' ερώτα.
16. Κορτσόπον ντο να
λέγω σε και πώς να ευχαριστώ σε,
τ' η μ'
σον την ψη μ' ας δίγω σε και τ' άλλο ας χρωστώ σε
17. Λελεύω σε λελεύω
σε με τ' εμέν έλα, έλα
σα μέσα
σ' να τυλίγουμαι κι εσύ τέρ' με και γέλα.
18. Λελεύω σε, λελεύω
σε, κοκκινοφουστανούσα
α σ'
ομματόπα σ' φαίνεσαι ντο είσαι σεβνταλούσα.
19. Μάνα, γιατί
εποίνες με αοίκον πονεμένον,
εποίνες με απάν ση γην, τερτλήν πουγαλεμένον.
20. Μάνα, τέρεν το
παπόρ, ντ’ άσκεμα
κουνιέται
το σαρίν τ' αρνί μ' απέσ', φοούμαι φουρκίεται.
21. Μάνα, γιατί
εποίνες με, αοίκον πονεμένον,
όλα τα
κάρδας χαίρουνταν, τ' εμόν πάντα κλαμένον.
22. Ν' αϊλί εμέν τον ορφανόν, σον κόσμον
κανάν 'κι έχω,
θα τρώει με ο λύκον σο ραχίν αραευτήν πα 'κι έχω.
23. Ολόγερα σ'
οσπιτόπο σ', τσιτσάκια θα φυτεύω,
και
θάρχουμαι έναν βραδύν, θα πέρω σε και φεύω.
24. Πολλά να λέγ 'κι
επορώ, ολίγα 'κι 'κανείνταν,
τα τέρτα μ' όλα να
λέγω, μερών' και 'κι τελείνταν.
25. Ρακίν εκράτνα κι
έπινα, κι είπα, κόρη, σην ύα σ'
κι ατέν
εκλώστεν κι είπε μεν: "Φαρμάκια σην καρδίαν σ'".
26. Σαράντα μήλα
κόκκινα, σ' έναν μαντήλ' δεμένα,
σαράντα πόρτας κι αν
γυρί'εις κι ευρήκς αμον εμένα.
27. Σαράντα ποταμών
νερά κι εφτά ραχίων χιόνα
κι επόρεσαν ν' ελάρωναν τη κάρδας ημ τα πόνα.
28. Σον ουρανόν
χρωστώ την ψή μ', σον Άδην το κορμόπο μ',
κι εσέν τη κόρ' πα ντο χρωστώ και τυραννι' είς το ψόπο μ'.
29. Σι στέκω κάπως ίνουμαι,
σι στέκω κατ' παθάνω,
συντρομαζ'νε τα
γόνατα μ', φοούμαι θ' αποθάνω.
30. Συλλογισμένα
πορπατώ, τα χέρα μ' σταυρωμένα,
κανείς κακόν να μη
παθάν' γιαβρούμ αμον εμένα.
31. Τ' εμόν η κάρδα
γεραλήν, αν κλαίγω θα ματούται,
άμον τη λάμπας το γυαλίν, απάν να κρους τσακουται.
32. Τ' αρνόπον μ'
κείται άρρωστον κι εγώ σύρω τα πόνα,
θεέ μ' κόψον και δος
ατο τ' ημ' σα τ' εμά τα χρόνα.
33. Τα τέρτα όλα
τέρτα είν' κάποια είν' πελάδες,
το
έρημον το σεβνταλούχ' σην κάρδαν φέρ' γεράδες.
34. Τερέστ' ατα,
τερέστ' ατα τα σειραλαεμένα,
τ' άλλα
μικρά, τ' άλλα τρανά, τ' άλλα σουμαδεμένα.
35. Τ' εμόν τ' αρνίν κατ' έπαθεν, και ντο
πολλά αγρείται,
εχτέθεν νέον ταπιάτ
και μοναχόν 'κι κείται.
