Η φωτο είναι του φιλέλληνα Ελβετού Fred Boissonas |
Στον πρώτο χρόνο του Ξεσηκωμού ένας τσέλιγκας στην Αρκαδία έφερε ολόκληρο το κοπάδι του στο στρατόπεδο, το παράδωσε και έφυγε μόνο με τη γκλίτσα του. Η λαϊκή συμμετοχή στην πιο κορυφαία και ανιδιοτελή έκφραση της.
Είναι το "εμείς" του Μακρυγιάννη. "Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί κι’ αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι... να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει «εγώ»; "Οταν αγωνιστεί μόνος του να φκιάσει ή να χαλάσει να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε «εμείς». Είμαστε εις το "εμείς" κι’ όχι εις το «εγώ».
Ο Μακρυγιάννης επαναλαμβάνει την απάντηση των Αθηναίων στον Μιλτιάδη, όταν αξίωσε ειδική διάκριση για τη νίκη του Μαραθώνα, που καταγράφει ο Ηρόδοτος. «Όταν μόνος αγωνισάμενος, ώ Μιλτιάδη, τους βαρβάρους τότε τιμάσθαι αξίου». Διαχρονική ελληνική αντίληψη της κοινότητας, της λαϊκής συμμετοχής, της κοινωνίας των πολικών που έρχεται στο φως σε ώρες αγωνιστικής ομοφροσύνης και συνεπικουρείται από ηθική έξαρση, αδερφοσύνη και τιμιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου