Η προέλευση των Θρακών.

 Οι Θράκες είναι και αυτοί ένα τμήμα του Ελληνισμού, που θα μπορούσε κανείς να τους ονομάσει Πόντιους — με την ευρύτερη σημασία του όρου —, αφού μεγάλο μέρος της Θράκης έχει τις ακτές στον Εύξεινο Πόντο. Ο διαχωρισμός από τον ιστορικό Πόντο είναι σαφής. Οι Θράκες συνδέθηκαν με τον ιστορικό Πόντο, ιδιαίτερα κατά τους δύο ή τρεις αιώνες πριν από τη μικρασιατική καταστροφή (18ος έως 20ός αι.).

Σπάνιος ταφικός τύμβος στη Δοξιπάρα θράκης

Συγκεκριμένα, από τη Θράκη διορίζονταν Θρακιώτισσες δασκάλες σε πόλεις του Πόντου. Επίσης, διορίζονταν και δάσκαλοι. Και μερικοί μητροπολίτες στον Πόντο ήταν  Θρακιώτες. Οι πιο γνωστοί ήταν  ο Γρηγόριος Καλλίδης από τη Ραιδεστό, μητροπολίτης Τραπεζούντας (1879-1885) και ο Χρύσανθος Φιλιππίδης, από την Κομοτηνή, επίσης μητροπολίτης Τραπεζούντας (1913-1923).
Ποια, όμως, ήταν η καταγωγή των Θρακών και πότε ενσωματώθηκαν στον υπόλοιπο ελληνισμό; Οι Θράκες ήταν Ινδοευρωπαίοι, όπως και οι άλλοι Έλληνες. Κατοίκησαν την περιοχή ανάμεσα στο όρος Αίμος, βόρεια, την Προποντίδα, ανατολικά, το Αιγαίο πέλαγος, νότια, και τον ποταμό Νέστο, δυτικά. Ωστόσο, στην αρχαιότητα, δεν υπήρχαν τα όρια που προαναφέραμε. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Θράκη μια μεγάλη περιοχή, που, κατά τον Όμηρο, έφτανε μέχρι τον Πηνειό ποταμό, στη Θεσσαλία. Δηλαδή Θράκη ήταν και η μεγάλη περιοχή από τον Όλυμπο μέχρι τον Δούναβη (τον αρχαίο ποταμό Ίστρο), και, βέβαια, μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Οι Βυζαντινοί είχαν το θέμα (διοικητική διαίρεση) της Θράκης, που περιοριζόταν στην Ανατολική Θράκη, με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το όνομά της η Θράκη το πήρε από την κόρη του τιτάνα Ωκεανού και της Παρθενόπης, τη Θράκη. Η πρώτη κόρη τους ήταν η Ευρώπη.
Η περιοχή της Θράκης, με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα, κατοικήθηκε από την τρίτη χιλιετία πριν από τον Χριστό. Οι πρώτοι κάτοικοί της συγγένευαν με τους κατοίκους της Τροίας, της Λήμνου και της Λέσβου.

Η "σπηλιά του Κύκλωπα" στη Μάκρη Αλεξανδρούπολης

Ο Ηρόδοτος χαρακτήριζε τους Θράκες μέγιστο έθνος μετά τους Ινδούς. Ήταν χωρισμένοι σε διάφορες φυλές, οι οποίες έρχονταν τακτικά σε σύγκρουση μεταξύ τους. Από τις φυλές αυτές, σημαντικότερες ήταν οι Οδρύσες, οι Δόλογκοι, οι Κίκκονες, οι Βήσσες, οι Σιροπαιώνες και οι Ηδωνοί .
Στην εγκυκλοπαίδεια «Δομή» αναφέρονται τα εξής για τους Θράκες: «Εμπειροπόλεμοι αλλά και γνώστες της καλλιέργειας της γης και της μουσικής τέχνης, όπως μαρτυρούν τα ονόματα Θρακών αοιδών (Ορφέας, Θάμυρις, Εύμολπος, Μουσσαίος), άσκησαν σημαντική επίδραση στα ελληνικά φύλα κατά την προϊστορική εποχή, με τα οποία ήρθαν σε επαφή από πολύ νωρίς. Αυτό απηχεί η μυθολογική παράδοση που αναφέρει συμμαχία Θρακών, με αρχηγό τον Εύμολπο, και Ελευσινίων και επίθεσή τους εναντίον της Ακρόπολης της Αθήνας (13ος αιώνας π. X., την οποία ο Θουκυδίδης θεωρεί ως το πρώτο ιστορικό γεγονός της Αθήνας».

Καίτη Μελή Παπαπαναγιώτου
Δημοσιογράφος- Οικονομολόγος