Σκηνές
άφταστου ηρωισμού ξετυλίχτηκαν στα βουνά του Πόντου. Ολόκληρη ιστορία, από
γιγαντιαίους αγώνες, ένα ολόκληρο έπος των χρόνων του αγώνα της ανεξαρτησίας,
συνάντησε την εχθρότητα και την αδιαφορία του επίσημου τότε ελληνικού κράτους (χάριν
της λεγάμενης ελληνοτουρκικής φιλίας!!!!) και των κυβερνήσεων της Αγγλίας,
Γαλλίας, Ιταλίας και Σοβιετικής Ένωσης, του κάθε ενός για τους δικούς του
λόγους.
Όχι μόνο δε βρέθηκε ο
Πόντιος Παπαρρηγόπουλος, ο Βακαλόπουλος, ο Κασομούλης, ο Μακεδόνας Μέρτζος,
αλλά αντίθετα, κάθε αναφορά στο έπος του ελληνισμού αυτού, θάβονταν στα τάρταρα
για να μην υπάρχουν ενθυμήματα, πράγμα που διαιωνίζεται ακόμα και μέχρι τις
μέρες μας. Όμως ο ελληνισμός του Πόντου είναι αποφασισμένος να κρατήσει
τις μνήμες του και να διαιωνίσει τις παραδόσεις του.
Όπως
ειπώθηκε και αλλού, οι αντάρτες μας, πολλές φορές συγκρούσθηκαν με τακτικές
μονάδες του τούρκικου στρατού και μάλιστα με επιτυχία, σε πολύνεκρες και
πολυήμερες μάχες. Κράτησαν την αντίσταση μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών και
έσωσαν από βέβαιη σφαγή χιλιάδες γυναικόπαιδα. Εύκολα γεννιέται το ερώτημα, τι
έγιναν οι ηγέτες ενός τόσου μεγάλου στρατιωτικού σώματος. Και η απάντηση είναι
οδυνηρή: Ισοπεδώθηκαν από τον οδοστρωτήρα της προσφυγιάς.
Οι
ήρωες αυτοί καταπνίγηκαν από την αδιαφορία της ιστορίας και από πολιτικές
σκοπιμότητες της τότε εποχής, αλλά και τις σημερινές.
Η βουλή των Ελλήνων το 1994 είχε αναθέσει τον Κώστα Φωτιάδη
και τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη να έχει την εποπτεία, τη συγκέντρωση όλων των
ντοκουμέντων που στοιχειοθετούν το έγκλημα της γενοκτονίας.
Μετά από οκτώ χρόνια έρευνας σε όλα τα αρχεία της Ευρώπης, μη
έχοντας προσωπική ζωή , όπως λέει ο Κώστα Φωτιάδης, συγκεντρώθηκε όλο το υλικό.
Μάλιστα εξαμελής επιτροπή που είχε οριστεί για να ελέγξει το έργο, μίλησε με τα
πιο κολακευτικά λόγια.
Ωστόσο πιέστηκαν και δεν ήθελαν να το εκδώσουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου