Η εξομολόγηση

Λέω ως μεγαλοκαρχαρίας:

Λάθος γνώμη ότι οι πολιτικοί

είναι εραστές της Εξουσίας,

Όχι! Μαζί μου είναι φιλικοί.

Δυνατό το δικό μας σινάφι

Δεν τολμάς να με κοιτάς στραβά,

Το μυαλό μου οξύ σαν ξυράφι,

Τα σαγόνια μου είναι γοργά.

Ρεφρέν:

Την ευτυχία κυνηγώ, την ευτυχία,

Σαν λύκος με χαμόγελο κυνοδοντιών.

Κουφάρι ζωντανό η σαπιοκοινωνία

Όπου άρχω με δίκαιο των ισχυρών.

Για το χρήμα σκοτώνω μητέρα

Και το αίμα μου είναι ρευστό,

Αναπνέω και κάνω καριέρα

Κανονίζω τα πάντα μ’ αυτό.

Απ’ το σώμα της γης υφαρπάζω 

Κ’ αφανίζω μεγάλα φελιά,

Δε νοιάζομαι το αύριο να βιάσω

Μόνο για σήμερα την αγκαλιά. 

Ρεφρέν

Είμαι λύκος γι’ αυτό το κοπάδι

Το οποίο ονομάζεται λαός,

Κυνηγώ στου νόμου το σκοτάδι

Την αλήθεια μανιωδώς.

Κέφι μπόλικα πάντα θηρεύω,

Ερωμένες, ο τζόγος, ποτά,

Όμως νιώθω σιγά να πτωχεύω

Τα στολίδια αυτά είν’ φθαρτά.

Ρεφρέν

Άβυσσος που δεν έχει πυθμένα 

Η ζωή με την γεύση ξινή,

Τρέχω σαν τρελός απελπισμένα

Όμως μένει αυτή αδειανή.

Μες στην ένδεια και καλοσύνη 

Ζουν σοφοί του ντουνιά λυτρωτές,

Όλ’ αφήνω για λίγη γαλήνη 

Που δεν είχα γνωρίσει ποτέ.

Γιώργος Σοϊλεμεζίδης
1968 (2009)