Η τσαλτίκα.

Οι παίχτες διαιρούνται σε δύο ομάδες. Εκείνη που θα παίξει πρώτη, παίρνει ένα ξύλο 11-20 εκατοστά τη λεγόμενη τσαλτίκαν, τη στηρίζει πλάγια σε μια πέτρα ώστε να σχηματιστεί τρίγωνο ή σχηματίζει μικρό λάκκο, μέσα στον οποίο τοποθετεί την τσαλτίκαν, ή καρφώνει κατακόρυφα ράβδο, στην κορυφή της οποίας στηρίζει την τσαλτίκαν σε σχήμα Τ.

Karakapan
φωτο: Erdan Aydin

 Ένας παίχτης χτυπά την τσαλτίκαν με ένα ξύλο αφού σηκωθεί λίγο προς τα πάνω, προς τους αντιπάλους που είναι διασκορπισμένοι εδώ και εκεί. Ο παίχτης έχει το δικαίωμα θέλοντας ή μη θέλοντας να αφήσει την τσαλτίκαν να πέσει χωρίς να την κτυπήσει, αν επίτηδες δεν την σηκώσει ή αν δεν μπορέσει να την κτυπήσει, και να παίξει εκ νέου, κάμει ένα φουτ. Αν όμως κάνει τρία φούται, καίγεται.

Οι αντίπαλοι μπορούν να κρατάνε ξύλα, με τα οποία αν χτυπήοουν την τσαλτίκαν στον αέρα καίνε τον παίχτη, αν δε την πιάσει κάποιος με τα χέρια του ή αν την χτυπήσει και περάσει το σημείο (πέτρα, λάκκος, κατακόρυφος ράβδος) τότε καίγονται όλοι Αν οι αντίπαλοι πιάσουν την τσλτίκαν την πετάξουν με τα χέρια και χτυπήσουν την πέτρα ή το λάκκο ή την κατακόρυφο ράβδο, καίνε τον πρώτο παίχτη και τον αντικαθιστά άλλος. Οι αντίπαλοι αν δεν μπορούν να κάψουν τον δεύτερο παίχτη αυτόματα παίζει πάλι και ο πρώτος που είχε καεί πιο μπροστά.