Δε θέλω τίποτα μισό!

Όχι! δε θέλω τίποτα μισό!

Θέλω ολόκληρο τον ουρανό! Τη γη ολόκληρη μπροστά μου!
Πελάγη και ποτάμια, βουνά, κοιλάδες και λαγκάδια,
δικά μου όλα! Δε θέλω να τα μοιραστώ!

Όχι, ζωή! Εμένα δε μου φτάνει το μισό,
ολότελα! Βαστούν οι ώμοι μου, με σιγουριά!

Δε θέλω ούτε το μισό της ευτυχίας
και ούτε το μισό καημό.

Μα θέλω μόνο το μισό το προσκεφάλι
όπου με τρυφερότητα σφιγμένο στην παρειά,
σαν το πεφτάστρι που υπόσχεται πολλά
στο απαλό χεράκι σου η βέρα τρεμοφέγγει.

Γεβγκένι Γεφτουσένκο

Mετάφραση 

Γ. Σοϊλεμεζίδης 1963

(Από τις πρώτες πρώτες μεταφράσεις μου. Όταν το πρωτοδιάβασα είδα πως δεν χρειάζεται να το «ριμάζω», από τότε θεωρώ πως ο ελεύθερος στίχος πολλές φορές ανταποκρίνεται στη λέξη Ποίηση).