Η συμπεριφορά των ηγετών της μπολσεβικικής επανάστασης που ταυτίστηκαν με το κίνημα του Κεμάλ, δείχνουν την ανικανότητα πλεύσης των θεωρητικών των σοβιέτ με τις αρχές του διαλεκτικού υλισμού και τη διδασκαλία των Μαρξ και Έγκελς, σύμφωνα με τις οποίες οι αρετές που πρέπει να πλουτίζουν και να κοσμούν τους “ηγέτες” της μαρξιστικής εξουσίας, πρέπει τουλάχιστον να διακρίνονται κατ’ αυτούς, για τη δύναμη πρόγνωσης των μελλοντικών πολιτικών και οικονομικών γεγονότων και εξελίξεων της κοινωνίας γενικά και των διαφόρων κοινωνικών ομάδων ειδικότερα.
Όμως η προσήλωση της σοβιετικής εξουσίας στην ανατολή και τον ανατολικό τρόπο σκέψης και ενέργειας και με άλλη έκφραση στον ασιατικό σατραπισμό, δείχνει ότι υπάρχει ευρύ χάσμα φιλοσοφικών και κοσμοθεωρητικών σκέψεων και εννοιών μεταξύ ανατολής και δύσης.
Έτσι εξηγείται άλλωστε και η έννοια της φράσης των λαών των δυτικών χωρών “ανήκομεν εις την Δύσιν”.
Αχιλλ;eας Στεφ. Ανθεμ;iδης
Διδάκτορα Νομικής του Πανεπιστημίου του Gottngen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου