Ο επίλογος της γενοκτονίας των Ποντίων δεν σημειώθηκε εδώ, συνεχίστηκε με άλλον τρόπο και στην Ελλάδα, όταν κάποιοι επιτήδειοι καρπώθηκαν την ανταλλάξιμη περιουσία (η πλειοψηφία των προσφύγων δεν την έλαβε ποτέ). Το ελληνικό κράτος τους εγκατέστησε στη νεοαποκτημένη γη της Μακεδονίας που τότε είχε λιγοστούς κατοίκους με έλη και χέρσα χωράφια.
Στον Πόντο... ακρίτες ζούσανε, φυλάγοντας Θερμοπύλες, ακρίτες τους έβαλαν και στην πατρίδα. Η μοίρα τους έλαχε να πληρώνουν στην Ελλάδα το βαρύτερο φόρο... και να μην παίρνουν ποτέ κάτι ως αντάλλαγμα.
Και αυτή, σκληρή στα παιδιά της μόλις το 1994 απλώς επέτρεψε στους πληγωμένους πρόσφυγες να κάνουν μνημόσυνα, ορίζοντας την 19η Μαΐου ως ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Μετά από λίγα χρόνια, επειδή τράβηξαν οι ξένοι το αυτί της ελληνικής κυβέρνησης, η ημέρα μνήμης των Ποντίων, έγινε μνημόσυνο για τα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής, για εκείνους τους Έλληνες, δηλαδή που ... συνωστίζονταν στην παραλία της Σμύρνης για να πάνε στις διακοπές τους!
Ξεριζωμός... |
Και αυτή, σκληρή στα παιδιά της μόλις το 1994 απλώς επέτρεψε στους πληγωμένους πρόσφυγες να κάνουν μνημόσυνα, ορίζοντας την 19η Μαΐου ως ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Μετά από λίγα χρόνια, επειδή τράβηξαν οι ξένοι το αυτί της ελληνικής κυβέρνησης, η ημέρα μνήμης των Ποντίων, έγινε μνημόσυνο για τα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής, για εκείνους τους Έλληνες, δηλαδή που ... συνωστίζονταν στην παραλία της Σμύρνης για να πάνε στις διακοπές τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου