Όλη η Ευρώπη θυμήθηκε το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα και το επέβαλε στα κράτη μέλη της*. Για κάποιες άλλες γενοκτονίες όπως των Ποντίων, των Αρμενίων, των Κούρδων, των Παλαιστινίων και άλλων λαών δεν «ίδρωσε καθόλου το αυτί της»για καθιέρωση. Η επιλεκτική αναφορά σε έναν λαό αναιρεί από μόνη της την οποιαδήποτε καλή προαίρεση.
Στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν στα αντίστοιχα ισραηλινά σχολεία την 19η Μαΐου γίνονταν ομιλίες με θέμα την γενοκτονία των Ποντίων. Όμως, φυσικά, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει, γιατί η τουρκοϊσραηλινή στρατιωτική συμμαχία θα έμπαινε σε δοκιμασία.
Η σπουδή από την Ελλάδα να εφαρμόσει την απόφαση, φέρνει αυτόματα πικρία σε μας γιατί άφησε να περάσουν ογδόντα, περίπου, χρόνια μέχρι να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Ελλήνων... να μνημονεύουν τους μάρτυρες νεκρούς τους.
Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται τάση υποβάθμισης των γεγονότων εκείνων και σε κάποια σχολεία δεν γίνεται καν αναφορά, διότι η εγκύκλιος αποστέλλεται μετά την 19η Μαΐου, οπότε, λόγω χρονικής παρέλευσης, αποσιωπάται.
Από την όλη ιστορία, διδασκόμαστε ότι πρέπει να διεκδικούμε από την παγκόσμια κοινότητα και την Ε.Ε, αυτό που είναι αυτονόητο και κατορθωτό για άλλους, ενώ για μας, καταντά υποχώρηση σε δικαίωμα.
Εξάλλου, αυτοί μας χρωστάνε και όχι εμείς σ’ αυτούς!
*Θα ήθελα να πληροφορήσω όσους δε γνωρίζουν ότι το Ελληνικό Κράτος, εφαρμόζοντας την απόφαση της 20ης Συνόδου της Μόνιμης Διάσκεψης των Υπουργών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης, θεσμοθέτησε στα σχολεία την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων, με το νόμο 3218 ΦΕΚ Α/12/27-1-2004.
Την ημέρα αυτή «παρακαλεί» τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, μετά την πρωινή προσευχή, να διαβάζεται επισυναπτόμενο κείμενο τρεισήμισι σελίδων στα σχολεία της χώρας μας για το ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Δεν μπορώ να μη σχολιάσω το γεγονός αυτό. Φυσικά και συμφωνούμε στο να υπάρχουν Ημέρες Μνήμης για θύματα γενοκτονιών γιατί όπου συνέβησαν είναι ίδιες και δεν ξεχωρίζουν χρώμα και εθνικότητα..
Στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν στα αντίστοιχα ισραηλινά σχολεία την 19η Μαΐου γίνονταν ομιλίες με θέμα την γενοκτονία των Ποντίων. Όμως, φυσικά, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει, γιατί η τουρκοϊσραηλινή στρατιωτική συμμαχία θα έμπαινε σε δοκιμασία.
Η σπουδή από την Ελλάδα να εφαρμόσει την απόφαση, φέρνει αυτόματα πικρία σε μας γιατί άφησε να περάσουν ογδόντα, περίπου, χρόνια μέχρι να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Ελλήνων... να μνημονεύουν τους μάρτυρες νεκρούς τους.
Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται τάση υποβάθμισης των γεγονότων εκείνων και σε κάποια σχολεία δεν γίνεται καν αναφορά, διότι η εγκύκλιος αποστέλλεται μετά την 19η Μαΐου, οπότε, λόγω χρονικής παρέλευσης, αποσιωπάται.
Από την όλη ιστορία, διδασκόμαστε ότι πρέπει να διεκδικούμε από την παγκόσμια κοινότητα και την Ε.Ε, αυτό που είναι αυτονόητο και κατορθωτό για άλλους, ενώ για μας, καταντά υποχώρηση σε δικαίωμα.
Εξάλλου, αυτοί μας χρωστάνε και όχι εμείς σ’ αυτούς!
*Θα ήθελα να πληροφορήσω όσους δε γνωρίζουν ότι το Ελληνικό Κράτος, εφαρμόζοντας την απόφαση της 20ης Συνόδου της Μόνιμης Διάσκεψης των Υπουργών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης, θεσμοθέτησε στα σχολεία την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων, με το νόμο 3218 ΦΕΚ Α/12/27-1-2004.
Την ημέρα αυτή «παρακαλεί» τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, μετά την πρωινή προσευχή, να διαβάζεται επισυναπτόμενο κείμενο τρεισήμισι σελίδων στα σχολεία της χώρας μας για το ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Δεν μπορώ να μη σχολιάσω το γεγονός αυτό. Φυσικά και συμφωνούμε στο να υπάρχουν Ημέρες Μνήμης για θύματα γενοκτονιών γιατί όπου συνέβησαν είναι ίδιες και δεν ξεχωρίζουν χρώμα και εθνικότητα..
"Λαοί, οι οποίοι δεν περιφρουρούν την ιστορία τους, γρήγορα χάνουν την ταυτότητα τους. Η λησμονιά ποτέ δεν αποτέλεσε μέσο αποφυγής γενοκτονιών και εγκλημάτων κατά των λαών. Αντίθετα, η αναγνώριση της γενοκτονίας αποτελεί το μοναδικό όπλο αποτροπής και αποφέρει ηθικά και πολιτικά αποτελέσματα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου