Πιο πάνω από την ευρύτερη περιοχή της Ματσούκας, κοντά στη θάλασσα, και συγκεκριμένα στην περιοχή των Πλατάνων βρισκόταν το Κάστρο της Ωριάς ή το Φρούριο της Κορδύλης, που ονομάζεται τώρα Αλτζάκαλε. Για το κάστρο αυτό έγραψε το ομώνυμο θεατρικό έργο ο Κώστας Καλλίδης και το δημοσίευσε σε συνέχειες στο περιοδικό «Ποντιακά Φύλλα», αρχίζοντας τη δημοσίευση από το 1ο τεύχος (Μάρτιος 1936).
Το Κάστρο της Ωριάς, που πήρε το όνομά του από την ωραία κόρη, που κλείστηκε μέσα σε αυτό, μετά την πτώση, το 1461, της Τραπεζούντας στους Τούρκους, και αντιστάθηκε αρκετό καιρό, το αναφέρει ο Περικλής Τριανταφυλλίδης στα Προλεγόμενα των «Φυγάδων» του. Ο Τριανταφυλλίδης αναφέρει ότι τη γενναία και μακρά αντίσταση της μικρής πόλης Κορ-δύλης στους Τούρκους την εξυμνούν τραγούδια και παραδόσεις.
Σύμφωνα με αυτά, μια όμορφη κοπέλα (ωριά) κλείστηκε μέσα στο κάστρο και αντιστάθηκε. Το κάστρο το κατέλαβαν, τελικά, οι Τούρκοι με απάτη. Συγκεκριμένα, έντυσαν έναν αρνησίθρησκο νεαρό χριστιανό με γυναικεία ρούχα και τον έστειλαν στο κάστρο ως ετοιμόγενη γυναίκα. Εκεί, μιλώντας ελληνικά και κλαίγοντας, ο νεαρός ζήτησε να τον βοηθήσουν να γεννήσει τάχα. Η ωραία που φυλούσε το κάστρο, συγκινήθηκε, νομίζοντας ότι είχε να κάνει πραγματικά με Ελληνίδα, που κινδύνευε από τους Τούρκους. Έδωσε διαταγή στους άλλους Έλληνες να ανοίξουν την πύλη του κάστρου για να μπει η δήθεν ετοιμόγενη. Μαζί με αυτήν όρμησαν στο κάστρο και οι κρυμμένοι εκεί κοντά Τούρκοι και κατέλαβαν το κάστρο.
Το δημοτικό τραγούδι για «Το Κάστρο της Ωριάς» λέει:
Όσα κάστρους κι αν είδα κι αν εγύρισα,
σαν της Ωριάς τον κάστρον, κάστρος 'κ' έτονε...
Κι ένας μικρός Τουρκίτσος ρωμηογύριστος,
ρόκαν και ροκοτσούπιν βάλλ’ σα μέσα του,
αδράχτιν και σποντύλιν παίρ’ σα χέρα του,
μαξιλαρίτσιν βάλλει κι απάν’ ζώσκεται,
κι εγέντονε γυναίκα βαριασμένισσα.
Τον κάστρον τριγυρίζει και μοιρολογά.
-Αλί εμέν την μαύρεν, την αλλόξενον
πούθε να παιδοποίω τον χειμόν καιρόν;
... Μισάνοιξεν η πόρτα χίλιοι εμπήκανε,
και πριν καλοανοίξ’νε μύρ’ εμπήκανε.
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
 |
| Κάστρο της Ωριάς ( AKCAKALE) |
Σύμφωνα με αυτά, μια όμορφη κοπέλα (ωριά) κλείστηκε μέσα στο κάστρο και αντιστάθηκε. Το κάστρο το κατέλαβαν, τελικά, οι Τούρκοι με απάτη. Συγκεκριμένα, έντυσαν έναν αρνησίθρησκο νεαρό χριστιανό με γυναικεία ρούχα και τον έστειλαν στο κάστρο ως ετοιμόγενη γυναίκα. Εκεί, μιλώντας ελληνικά και κλαίγοντας, ο νεαρός ζήτησε να τον βοηθήσουν να γεννήσει τάχα. Η ωραία που φυλούσε το κάστρο, συγκινήθηκε, νομίζοντας ότι είχε να κάνει πραγματικά με Ελληνίδα, που κινδύνευε από τους Τούρκους. Έδωσε διαταγή στους άλλους Έλληνες να ανοίξουν την πύλη του κάστρου για να μπει η δήθεν ετοιμόγενη. Μαζί με αυτήν όρμησαν στο κάστρο και οι κρυμμένοι εκεί κοντά Τούρκοι και κατέλαβαν το κάστρο.
Το δημοτικό τραγούδι για «Το Κάστρο της Ωριάς» λέει:
Όσα κάστρους κι αν είδα κι αν εγύρισα,
σαν της Ωριάς τον κάστρον, κάστρος 'κ' έτονε...
Κι ένας μικρός Τουρκίτσος ρωμηογύριστος,
ρόκαν και ροκοτσούπιν βάλλ’ σα μέσα του,
αδράχτιν και σποντύλιν παίρ’ σα χέρα του,
μαξιλαρίτσιν βάλλει κι απάν’ ζώσκεται,
κι εγέντονε γυναίκα βαριασμένισσα.
Τον κάστρον τριγυρίζει και μοιρολογά.
-Αλί εμέν την μαύρεν, την αλλόξενον
πούθε να παιδοποίω τον χειμόν καιρόν;
... Μισάνοιξεν η πόρτα χίλιοι εμπήκανε,
και πριν καλοανοίξ’νε μύρ’ εμπήκανε.
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου