Η περιοχή του Κιλκίς αριθμεί αρκετές πρωτιές, που συνδέονται, μάλιστα, με Πόντιους, μερικές από τις οποίες είναι ευχάριστες και άλλες πολύ δυσάρεστες.
Μπορούν να αναφερθούν οι περιπτώσεις του Νίκου Νικητίδη (Κόλια), που ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες αεροπόρους και μάλιστα από τους πιο ηρωικούς, της Σόνιας, που ήταν η πρώτη Ελληνίδα αεροπόρος, της Ερσύλιας Καζαντζίδου, πρώτης γυναίκας δημοτικής συμβούλου στην Ελλάδα, του Κώστα Γαβριηλίδη, που υπήρξε - μαζί με τον άλλο Πόντιο, τον Μήτσο Παρτσαλίδη της Καβάλας - ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος («κόκκινος δήμαρχος») στη χώρα μας, κ. ά.
Ο Πόντιος ήρωας Γιώργος Ονουφριάδης
Στις δυσάρεστες πρωτιές συγκαταλέγεται ο θάνατος του Πόντιου ήρωα αυτοκινητιστή Γιώργου Ονουφριάδη, ο οποίος σκοτώθηκε τις πρώτες μέρες του ελληνοϊταλικοΰ πολέμου του 1940 - 1941, στο Διαβατό Ημαθίας, ένα χωριό κοντά στο Μακροχώρι και στη Βέροια. Ο Ονουφριάδης υπήρξε ένας πραγματικός πατριώτης και ήρωας. Συγκεκριμένα, όταν κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκρωβρίου 1940, κάλεσαν στην αστυνομία τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων - όπως και μεταγωγικών ζώων - για να επιτάξουν τα αυτοκίνητά τους, που θα μετέφεραν στρατιώτες και εφόδια στο μέτωπο.
Όταν κινδυνεύει η πατρίδα, ο Πόντιος παίρνει το όπλο
Ο Γιώργος Ονουφριάδης, που είχε ένα αυτοκίνητο οχτώ θέσεων - πιο πριν είχε ταξί -, παρουσιάστηκε στο τμήμα, όπου ο διοικητής του ανακοίνωσε ότι αυτός δεν θα πάει στον πόλεμο, γιατί ήταν 57 ετών. Και ενώ άλλοι απέφυγαν με διάφορες δικαιολογίες, να δια-
θέσουν τα αυτοκίνητα ή τα ζώα τους στην υπηρεσία της πατρίδας, που κινδύνευε από τους φασίστες Ιταλούς, ο πενηνταεφτάχρονος Γιώργος Ονουφριάδης δήλωσε στον αστυνόμο ότι ήταν έτοιμος να πάει στον πόλεμο με το οχταθέσιο αυτοκίνητο (τύπου μπουικ) που είχε.
Ο αστυνόμος, αφού ξαναεξέτασε την περίπτωσή του, του δήλωσε ότι δεν ήταν υποχρεωμένος να πάει στον πόλεμο και του είπε να φύγει για το σπίτι του, κοντά στην οικογένειά του. Δεν γνώριζε, όπως φαίνεται, με ποιον είχε να κάνει, γιατί ο ηρωικός Πόντιος αυτοκινητιστής ζήτησε αμέσως να πάει με το αυτοκίνητό του στον πόλεμο. Μπροστά στον κίνδυνο της πατρίδας δεν σκέφτηκε ούτε τα τρία παιδιά του - δυο γιους και μία κόρη - ούτε τη γυναίκα του ούτε τη βόλεψή του.
Ο ηρωικός Πόντιος φεύγει για το μέτωπο
Φλογερός πατριώτης ο Γιώργος Ονουφριάδης και πραγματικός Πόντιος - γεννήθηκε στο χωριό Τσιχισβάρι της Γεωργίας, κοντά στο Μπορζόμ - ζήτησε να τον στείλουν αμέσως στο μέτωπο, πράγμα που έγινε. Το λεωφορείο του είχε θέσεις για οχτώ άτομα, αυτός φόρτωσε καμιά εικοσαριά επιστρατευμένους. Όταν έφτασαν στο χωριό Διαβατό Ημαθίας, κοντά σε ένα στρατόπεδο ιππικού, το αυτοκίνητο έπαθε λάστιχο, Ο Ονουφριάδης κατέβασε τους επιστρατευμένους και έπιασε να κολλήσει την τρυπημένη σαμπρέλα. Τότε, ακριβώς, ήρθε ένα ιταλικό αεροπλάνο και άρχισε τον βομβαρδισμό. Οι άλλοι έτρεξαν να κρυφτούν και φώναξαν και τον Ονουφριάδη να κάνει το ίδιο. Εκείνος, όμως, συνέχισε να φτιάχνει τη ρόδα του αυτοκινήτου. Μια βόμβα τον βρήκε και τον σκότωσε. Ήταν 7 Νοεμβρίου 1940 όταν έχασε τη ζωή του ο ηρωικός Πόντιος.
Ο διοικητής του Θεόδωρος Βαρικόπουλος
Στις 7 Νοεμβρίου 1955, δεκαπέντε, ακριβώς, χρόνια από τη θυσία του Γιώργου Ονουφριάδη, ο διοικητής του Θεόδωρος Βαρικόπουλος έγραψε, μεταξύ άλλων, στη σύζυγο του ήρωα, την Ειρήνη, που δεν της έδινε το κράτος σύνταξη, όπως στα άλλα θύματα πολέμου, και τα εξής:
«Συνεπληρώθησαν σήμερα το πρωί 15 χρόνια από την ημέρα που ο αλησμόνητος σύζυγός σας Γεώργιος έπιπτε συγκινητικά και ηρωικά για την πατρίδα μας, και αισθάνομαι την ανάγκην να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας βεβαιώσω και σαν Έλλην και από της επισήμου θέσεώς μου, που είχα τότε, σαν διοικητής του συζύγου σας, ότι η σκέψις μου στρέφεται πάντοτε, αλλά περισσότερο τώρα, κατά την επέτειον της θυσίας του, ευλαβικά προς την μνήμην του αφανούς ήρωος, του αληθινού 'Ελληνος, του φλογερού πατριώτου, που προσέφερε με τόσην προθυμίαν την ζωήν του στον βωμό της Πατρίδος».
Καίτη Μελή- Παπαπαναγιώτου
Οικονομολόγος- Δημοσιογράφος
Μπορούν να αναφερθούν οι περιπτώσεις του Νίκου Νικητίδη (Κόλια), που ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες αεροπόρους και μάλιστα από τους πιο ηρωικούς, της Σόνιας, που ήταν η πρώτη Ελληνίδα αεροπόρος, της Ερσύλιας Καζαντζίδου, πρώτης γυναίκας δημοτικής συμβούλου στην Ελλάδα, του Κώστα Γαβριηλίδη, που υπήρξε - μαζί με τον άλλο Πόντιο, τον Μήτσο Παρτσαλίδη της Καβάλας - ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος («κόκκινος δήμαρχος») στη χώρα μας, κ. ά.
Ο Πόντιος ήρωας Γιώργος Ονουφριάδης
Στις δυσάρεστες πρωτιές συγκαταλέγεται ο θάνατος του Πόντιου ήρωα αυτοκινητιστή Γιώργου Ονουφριάδη, ο οποίος σκοτώθηκε τις πρώτες μέρες του ελληνοϊταλικοΰ πολέμου του 1940 - 1941, στο Διαβατό Ημαθίας, ένα χωριό κοντά στο Μακροχώρι και στη Βέροια. Ο Ονουφριάδης υπήρξε ένας πραγματικός πατριώτης και ήρωας. Συγκεκριμένα, όταν κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκρωβρίου 1940, κάλεσαν στην αστυνομία τους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων - όπως και μεταγωγικών ζώων - για να επιτάξουν τα αυτοκίνητά τους, που θα μετέφεραν στρατιώτες και εφόδια στο μέτωπο.
Όταν κινδυνεύει η πατρίδα, ο Πόντιος παίρνει το όπλο
Ο Γιώργος Ονουφριάδης, που είχε ένα αυτοκίνητο οχτώ θέσεων - πιο πριν είχε ταξί -, παρουσιάστηκε στο τμήμα, όπου ο διοικητής του ανακοίνωσε ότι αυτός δεν θα πάει στον πόλεμο, γιατί ήταν 57 ετών. Και ενώ άλλοι απέφυγαν με διάφορες δικαιολογίες, να δια-
θέσουν τα αυτοκίνητα ή τα ζώα τους στην υπηρεσία της πατρίδας, που κινδύνευε από τους φασίστες Ιταλούς, ο πενηνταεφτάχρονος Γιώργος Ονουφριάδης δήλωσε στον αστυνόμο ότι ήταν έτοιμος να πάει στον πόλεμο με το οχταθέσιο αυτοκίνητο (τύπου μπουικ) που είχε.
Ο αστυνόμος, αφού ξαναεξέτασε την περίπτωσή του, του δήλωσε ότι δεν ήταν υποχρεωμένος να πάει στον πόλεμο και του είπε να φύγει για το σπίτι του, κοντά στην οικογένειά του. Δεν γνώριζε, όπως φαίνεται, με ποιον είχε να κάνει, γιατί ο ηρωικός Πόντιος αυτοκινητιστής ζήτησε αμέσως να πάει με το αυτοκίνητό του στον πόλεμο. Μπροστά στον κίνδυνο της πατρίδας δεν σκέφτηκε ούτε τα τρία παιδιά του - δυο γιους και μία κόρη - ούτε τη γυναίκα του ούτε τη βόλεψή του.
Ο ηρωικός Πόντιος φεύγει για το μέτωπο
Φλογερός πατριώτης ο Γιώργος Ονουφριάδης και πραγματικός Πόντιος - γεννήθηκε στο χωριό Τσιχισβάρι της Γεωργίας, κοντά στο Μπορζόμ - ζήτησε να τον στείλουν αμέσως στο μέτωπο, πράγμα που έγινε. Το λεωφορείο του είχε θέσεις για οχτώ άτομα, αυτός φόρτωσε καμιά εικοσαριά επιστρατευμένους. Όταν έφτασαν στο χωριό Διαβατό Ημαθίας, κοντά σε ένα στρατόπεδο ιππικού, το αυτοκίνητο έπαθε λάστιχο, Ο Ονουφριάδης κατέβασε τους επιστρατευμένους και έπιασε να κολλήσει την τρυπημένη σαμπρέλα. Τότε, ακριβώς, ήρθε ένα ιταλικό αεροπλάνο και άρχισε τον βομβαρδισμό. Οι άλλοι έτρεξαν να κρυφτούν και φώναξαν και τον Ονουφριάδη να κάνει το ίδιο. Εκείνος, όμως, συνέχισε να φτιάχνει τη ρόδα του αυτοκινήτου. Μια βόμβα τον βρήκε και τον σκότωσε. Ήταν 7 Νοεμβρίου 1940 όταν έχασε τη ζωή του ο ηρωικός Πόντιος.
Ο διοικητής του Θεόδωρος Βαρικόπουλος
Στις 7 Νοεμβρίου 1955, δεκαπέντε, ακριβώς, χρόνια από τη θυσία του Γιώργου Ονουφριάδη, ο διοικητής του Θεόδωρος Βαρικόπουλος έγραψε, μεταξύ άλλων, στη σύζυγο του ήρωα, την Ειρήνη, που δεν της έδινε το κράτος σύνταξη, όπως στα άλλα θύματα πολέμου, και τα εξής:
«Συνεπληρώθησαν σήμερα το πρωί 15 χρόνια από την ημέρα που ο αλησμόνητος σύζυγός σας Γεώργιος έπιπτε συγκινητικά και ηρωικά για την πατρίδα μας, και αισθάνομαι την ανάγκην να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας βεβαιώσω και σαν Έλλην και από της επισήμου θέσεώς μου, που είχα τότε, σαν διοικητής του συζύγου σας, ότι η σκέψις μου στρέφεται πάντοτε, αλλά περισσότερο τώρα, κατά την επέτειον της θυσίας του, ευλαβικά προς την μνήμην του αφανούς ήρωος, του αληθινού 'Ελληνος, του φλογερού πατριώτου, που προσέφερε με τόσην προθυμίαν την ζωήν του στον βωμό της Πατρίδος».
Οικονομολόγος- Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου