Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Δεν είμαστε πολλοί στο Καζακστάν - 30.000 άτομα. Αρχικά ήμασταν 65.000 -70.000, αλλά οι μισοί ήρθαν ήδη στην Ελλάδα και άφησαν τα καλύτερα σπίτια στις καλύτερες περιοχές των πόλων του Καζακστάν, οι δρόμοι ερημώθηκαν, άφησαν τις δουλειές τους και ήρθαν στην Ελλάδα, ελπίζοντας να διασώσουν το μέλλον των παιδιών τους.

Η διασπορά μας είναι πραγματικά νέα, διότι διαμορφώθηκε στο Καζακστάν το 1940 - 1941. Πριν, στο Καζακστάν δεν υπήρχαν Έλληνες, εκτός αν υπήρχαν στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γιαυτό οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο Καζακστάν είναι αυτοί που τους θυμόμαστε, όταν μιλάμε για τη γενοκτονία, αυτοί που έφυγαν από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, και που τους εξόρισε ο Στάλιν στο Καζακστάν. Οι άνθρωποι αυτοί, κατά τη γνώμη μου, θέλουν μεγαλύτερη προσοχή, διότι ταλαιπωρήθηκαν και βασανίσθηκαν πολύ το 1937, το 1941 και το 1948.
Βεβαίως, η σημερινή κατάσταση είναι δύσκολη. Η μεγάλη γενιά που γνώριζε τη γλώσσα, φεύγει και η καινούργια γενιά ακόμη δεν την έμαθε την ελληνική.
Το έδαφος του Καζακστάν καλύπτει το έδαφος των 3,5 γαλλίων. Στο έδαφος αυτό είναι σκορπισμένοι αυτοί οι λιγοστοί Έλληνες και γιαυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκσυγχρονισθεί η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
Το ενδιαφέρον για τη νέα γενιά, μας έδωσε τη δύναμη να ασχοληθούμε με το εκπαιδευτικό σύστημα. Βέβαια, δεν είμαστε στο επίπεδο της Ουκρανίας, για την πρόοδο της οποίας ακούσατε σήμερα. Τώρα εμείς θα πρέπει να μπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε δασκάλους, που θα διδάξουν τα μικρά παιδιά, τους νέους και τους μεγάλους, που θα τους καλλιεργήσουν τη δίψα για μάθηση. Αυτές είναι οι δυνατότητές μας.
Η Ελλάδα τώρα θυμήθηκε τους εξαθλιωμένους της. Η Ελλάδα μας έστειλε έναν δάσκαλο. Σήμερα, χάρη στη δραστηριότητα του δάσκαλου αυτού, εμείς έχουμε οχτώ δικούς μας δασκάλους. Οι δάσκαλοι αυτοί ξεκίνησαν την εργασία τους στις διάφορες περιοχές του Καζακστάν. Φέτος, στο δημοτικό άρχισαν να διδάσκουν τη νεοελληνική. Τα βράδια, μαθαίνουν τα ελληνικά και οι μεγάλοι. Επαναλαμβάνω ότι οι δραστηριότητες αυτές έγιναν χάρη στο ενδιαφέρον που έδειξε για εμάς η Ελλάδα. Επίσης, οργανώθηκαν, ένα χορευτικό συγκρότημα και μία χορωδία.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες τόνωσαν το ηθικό των ανθρώπων μας. Και για ποιόν λόγο να πάνε στην Ελλάδα, αφού βλέπουν πόσο ταλαιπωρούνται οι συμπατριώτες τους, οι οποίοι ήρθαν για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα; Πρέπει, όμως να βρισκόμαστε εκεί, αυτό χρειάζεται και η Ελλάδα.
Θα ήθελα να τονίσω, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, ότι οι άνθρωποι που έχασαν τη γλώσσα τους είναι πιο πατριώτες από αυτούς που μένουν στην Ελλάδα.
Η ομοσπονδία μας ενώνει τους συλλόγους του Καζακστάν και της Κιργιζίας και στην ομοσπονδία συγκροτήθηκε οικονομικό συμβούλιο από τους επιχειρηματίες, διευθυντές εργοστασίων που έχουν αρκετή δύναμη. Αυτά τα 80 άτομα είναι από όλες τις περιοχές, αλλά ως επί το πλείστον από την Άλμα-Άτα, όμως ακόμη  δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με όλες τις περιοχές. Η δημοκρατία του  Καζακστάν είναι πολύ μεγάλη και δεν έχουμε ακόμη τα ισχυρά μέσα επικοινωνίας.
Θα ήθελα να τονίσω και την άλλη όψη του νομίσματος. Το Καζακστάν είναι μια δημοκρατία, στην οποία είχαν εξοριστεί πάρα πολλές εθνικότητες από όλη τη Ρωσία. Γιαυτό και σήμερα η κυβέρνηση του Καζακστάν οργάνωσε Συνέλευση Εθνοτήτων του Καζακστάν. Αυτό είναι ένα υψηλό συμβουλευτικό όργανο που λειτουργεί υπό τη διοίκηση του προέδρου της δημοκρατίας. 
Συγκεκριμένα, η Συνέλευση περιλαμβάνει τους προέδρους της διασποράς όλων των εθνοτήτων.

Γιώργος Ξανθόπουλος
Από την εισήγηση του στο Δ' Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού
Θεσσαλονίκη Ιούνης 1997

Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah