Οι κοινωνικές σχέσεις είναι φροντίδα της γυναίκας.
Αυτή κάνει επισκέψεις με αφορμή διάφορα ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα.
Πηγαίνει σε ονομαστικές γιορτές, σε βαφτίσια, σε γάμους, σε πανηγύρια.
Επισκέπτεται τους γέρους, τους αρρώστους, κρατώντας
πάντοτε στα χέρια "τ' αρρωστικά", κάποιο φυλαγμένο φρούτο,
"χοσάφ'" (κομπόστα από αποξηραμένα φρούτα) ή κανένα ελαφρύ φαγητό για
τον συνήθως ανόρεκτο άρρωστο.
Επισκέπτεται τις λεχώνες και δίνει ευχές στο
νεογέννητο και τους φέρνει τα "παραμόνα", δώρο για την εξαντλημένη
λεχώνα, συνήθως "τσιριχτά" - τηγανίτες πασπαλισμένες με ζάχαρη,
ρυζόγαλο, χαλβά σπιτικό με αλεύρι, "χοσάφ'", καραμέλες.
Δεν άφηναν ποτέ μόνους τους λυπημένους χαροκαμένους.
Τους έκαμαν παρέα κάθε μέρα. Σχεδόν όλο το χωριό πήγαινε για συλλυπητήρια και
τους έφερναν και το "χατιρέπαρμαν", δηλαδή διάφορα πράγματα, όπως
ζάχαρη, καφέ, τρόφιμα, αν ήταν φτωχοί και μαγειρεμένο φαγητό.
Στο
σπίτι του πεθαμένου δεν μαγείρευαν σαράντα μέρες, αν αυτός που πέθανε ήτανε
νέος. Όλο αυτό το διάστημα οι γυναίκες της γειτονιάς ή οι συγγενείς, τους
κουβαλούσαν μαγειρεμένα φαγητά, όχι όμως κρεατικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου