Δημοσιεύτηκε τον Ιούλη του 1925 στην εφημερίδα «Μακεδονικά Νέα» της Θεσσαλονίκης.
«.....Διασχίζομεν την μισοθερισμένη πλέον πεδιάδα του Λαγκαδά με τα σκόρπια εδώ και εκεί μισοθερισμένα δεμάτια. Αφήνουμε δεξιά μας το δρόμο Θεσσαλονίκης-Σερρών και το γραφικό χωριό της Γιουβέσνας (σ.σ. Άσσηρος). Πέρα πιο μακριά και αριστερά τα Δριμύκλαβα (σ.σ. Δρυμός), πιο πέρα η Μπάλτζα (σ.σ. Μελισσοχώρι).
Και θαυμάζοντες πότε την φύση, πότε την εργατικότητα των κατοίκων και την γραφικότητα των χωρίων, μέσα στα οποία δεν συναντά τώρα κανείς ανθρώπινην ψυχή ουδεμία προχωρούμε προς το σοβαρό βουνό το Τεβέ-Κηράν(σ.σ. μάλλον αναφέρεται στο Ντεβέ Καρά ), που με την υψηλήν του κορυφή δεσπόζει όλης της πεδιάδος.
Αλήθεια τα θαυμαστά χωριά μας, σε πόσους κηφήνας δεν δίδουν εργασία, τροφή και περίθαλψη....
Διακρίνομεν καθαρά τον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Σαλαμανλή (σ.σ. Γαλλικό).
Διαγραφόμενα περίφημα τα θαυμαστά βουνά του Νάρες και σε λίγο διάστημα... ξεχωρίζουμε ελκυστική πλέον τη Νέα Σάντα.... Νέα Σάντα, ο νέος συνοικισμός των Ποντίων προσφύγων της Σάντας.
Το μάτι μας δεν καταπλήσσεται. Τι ωραίο σχέδιο συνοικισμού !
Οποία θαυμάσια ρυμοτομία και γραφικώς δεντροφυτευμέναι οδοί. Κύριε Μαυρόπουλε, σας αξίζει ένα μεγάλο εύγε.
Συνεχιστής των ωραίων χειρονομιών και εδώ εκοσμήσατε την νέαν μας Σάντα, με ότι ωραίο και καλλιτεχνικόν, η αρχιτεκτονική σας πείρα μπορούσε να κάμει.
Οικήματα δημοσίων υπηρεσιών, γραφεία κοινότητος, γεωργικού συνεταιρισμού, Δημοτικόν Σχολείον, παντοπωλείον του συνεταιρισμού «η Πρόοδος» κλπ, παντοπωλεία, καφενεία.
Όλα αυτά μας βεβαιούν πως στη Νέα Σάντα πνέει ένας αγέρας συγχρονισμένος, πολιτισμένος, καθαρός.
Μας υποδέχονται οι ευγενείς κ.κ. Τριαντάφυλλος Μαυρόπουλος, ο διευθυντής του Δημ. Σχολείου Αθανασιάδης, ο δήμαρχος (σ.σ. μάλλον θα αναφέρεται στον δάσκαλο) Χαραλαμπίδης και άλλοι καλοί πρόσφυγες.
Όλοι ενθουσιασμένοι, αμιλλώνται να προσφέρουν περισσοτέρας υπηρεσίας στην Νέαν Σάνταν, τους συγχαίρομεν ολόθερμα.
Νέα Σάντα είναι το χωριό της εργασίας, το χωριό της προόδου.
Θα εφεύγαμε δε τελείως γοητευμένοι, εάν ο σεβάσμιος γέρος Α.... δεν μας έδιδε μερικές πληροφορίες που μας λύπησαν πολύ.
Απότινος χρόνου, ο συνοικισμός έχει διαιρεθεί εις δύο αντίθετα στρατόπεδα, αλληλοπληκτιζόμενα μέσα στα καφενεία, αλληλοϋβριζόμενα στες συγκεντρώσεις, λόγω ασυμφωνίας δια την εκλογήν ιερέως-εφημερίου Νέας Σάντας.
Έφθασαν δε εις τοιούτο οξύ σημείον τα ζητήματα, ώστε να αποφασισθεί η εκδίωξις των δύο συμπατριωτών ιερέων !!! και η μετάκλησις ξένου εφημερίου.
Η υπόθεσις συνταράξασα την ησυχίαν των προσφύγων καλόν φρονούμεν ότι είναι να τύχη της δεούσης προσοχής εκ μέρους της αρμοδίας εκκλησιαστικής αρχής»
Τα σχόλια δικά σας....
Ο ανώνυμος συντάκτης του (μάλλον πρόκειται για τον σανταίο δάσκαλο Μιχαήλ Αδάκτυλο, που ζούσε στην Όσσα του Λαγκαδά) περιγράφει πολύ παραστατικά ένα ταξίδι του στη Νέα Σάντα, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει από κοντά πως βίωναν οι συμπατριώτες του τους πρώτους μήνες της προσφυγικής τους ζωής.
Και θαυμάζοντες πότε την φύση, πότε την εργατικότητα των κατοίκων και την γραφικότητα των χωρίων, μέσα στα οποία δεν συναντά τώρα κανείς ανθρώπινην ψυχή ουδεμία προχωρούμε προς το σοβαρό βουνό το Τεβέ-Κηράν(σ.σ. μάλλον αναφέρεται στο Ντεβέ Καρά ), που με την υψηλήν του κορυφή δεσπόζει όλης της πεδιάδος.
Αλήθεια τα θαυμαστά χωριά μας, σε πόσους κηφήνας δεν δίδουν εργασία, τροφή και περίθαλψη....
Διακρίνομεν καθαρά τον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Σαλαμανλή (σ.σ. Γαλλικό).
Διαγραφόμενα περίφημα τα θαυμαστά βουνά του Νάρες και σε λίγο διάστημα... ξεχωρίζουμε ελκυστική πλέον τη Νέα Σάντα.... Νέα Σάντα, ο νέος συνοικισμός των Ποντίων προσφύγων της Σάντας.
Το μάτι μας δεν καταπλήσσεται. Τι ωραίο σχέδιο συνοικισμού !
Οποία θαυμάσια ρυμοτομία και γραφικώς δεντροφυτευμέναι οδοί. Κύριε Μαυρόπουλε, σας αξίζει ένα μεγάλο εύγε.
Συνεχιστής των ωραίων χειρονομιών και εδώ εκοσμήσατε την νέαν μας Σάντα, με ότι ωραίο και καλλιτεχνικόν, η αρχιτεκτονική σας πείρα μπορούσε να κάμει.
Οικήματα δημοσίων υπηρεσιών, γραφεία κοινότητος, γεωργικού συνεταιρισμού, Δημοτικόν Σχολείον, παντοπωλείον του συνεταιρισμού «η Πρόοδος» κλπ, παντοπωλεία, καφενεία.
Όλα αυτά μας βεβαιούν πως στη Νέα Σάντα πνέει ένας αγέρας συγχρονισμένος, πολιτισμένος, καθαρός.
Μας υποδέχονται οι ευγενείς κ.κ. Τριαντάφυλλος Μαυρόπουλος, ο διευθυντής του Δημ. Σχολείου Αθανασιάδης, ο δήμαρχος (σ.σ. μάλλον θα αναφέρεται στον δάσκαλο) Χαραλαμπίδης και άλλοι καλοί πρόσφυγες.
Όλοι ενθουσιασμένοι, αμιλλώνται να προσφέρουν περισσοτέρας υπηρεσίας στην Νέαν Σάνταν, τους συγχαίρομεν ολόθερμα.
Νέα Σάντα είναι το χωριό της εργασίας, το χωριό της προόδου.
Θα εφεύγαμε δε τελείως γοητευμένοι, εάν ο σεβάσμιος γέρος Α.... δεν μας έδιδε μερικές πληροφορίες που μας λύπησαν πολύ.
Απότινος χρόνου, ο συνοικισμός έχει διαιρεθεί εις δύο αντίθετα στρατόπεδα, αλληλοπληκτιζόμενα μέσα στα καφενεία, αλληλοϋβριζόμενα στες συγκεντρώσεις, λόγω ασυμφωνίας δια την εκλογήν ιερέως-εφημερίου Νέας Σάντας.
Έφθασαν δε εις τοιούτο οξύ σημείον τα ζητήματα, ώστε να αποφασισθεί η εκδίωξις των δύο συμπατριωτών ιερέων !!! και η μετάκλησις ξένου εφημερίου.
Η υπόθεσις συνταράξασα την ησυχίαν των προσφύγων καλόν φρονούμεν ότι είναι να τύχη της δεούσης προσοχής εκ μέρους της αρμοδίας εκκλησιαστικής αρχής»
Τα σχόλια δικά σας....
Ο ανώνυμος συντάκτης του (μάλλον πρόκειται για τον σανταίο δάσκαλο Μιχαήλ Αδάκτυλο, που ζούσε στην Όσσα του Λαγκαδά) περιγράφει πολύ παραστατικά ένα ταξίδι του στη Νέα Σάντα, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει από κοντά πως βίωναν οι συμπατριώτες του τους πρώτους μήνες της προσφυγικής τους ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου