Η ΒΑΠΤΙΣΗ (Στη Σαντα)

Μετά την γέννηση του παιδιού η βάπτιση ή τα "φωτίσα" ήταν η πρώτη μεγάλη υποχρέωση των γονιών.Θεωρούσαν μεγάλο αμάρτημα να πεθάνουν τα παιδια αβάπτιστα.
Για τον λόγο αυτόν τα βάπτιζαν πολύ μικρά,επειδή υπήρχε πάντα ο φόβος του θανάτου,λόγω της μεγάλης θνησιμότητας που υπήρχε εκείνα τα χρόνια.Το μυστήριο της βάπτισης ήταν το ίδιο για τα αγοράκια και τα κοριτσάκια,μονο που τα αγοράκια τα βάπτιζαν άντρες και τα κοριτσάκια γυναίκες.Το έθιμο αυτο είχε τον λόγο του:Ο ανάδοχος θεωρούσε το βαπτιστικό του πνευματικό του παιδι.
Τα παιδάκια που είχαν τον ιδιο ανάδοχο λεγόταν"δεξιμάτα", είχαν δηλαδή τον ιδιο πνευματικό πατέρα,επομένως ήταν μεταξύ τους πνευματικά αδέλφια.Και σύμφωνα με τις θρησκευτικές δοξασίες των Σανταίων "Στέφανον κι ερούζ'νεν ατ'ς", δηλαδή δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους.
Το έθιμο αυτό ατόνησε τα τελευταία προ του ξεριζωμού χρόνια.