Ένας ακόμη δικός μας άνθρωπος, ο Ανδρέας Ταταρίδης, έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιούλιο.
Ο Ανδρέας Ταταρίδης γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα. Γονείς του ο Ελευθέριος και η Παναγιώτα. Τελείωσε το β’ νυχτερινό γυμνάσιο Αθηνών και την υγειονομική σχολή. Τα τελευταία χρόνια, ως συνταξιούχος, ζούσε στη Ζάκυνθο, όπου υπηρέτησε ως υπάλληλος στο τμήμα Υγιεινής. Ήταν παντρεμένος με την Αδριανή, το γένος Κοντομή, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Χάρηκε τέσσερα εγγόνια, δύο από τον γιο του και δύο από την κόρη του.
Τιμήθηκε με το οφίκιο του άρχοντα δεσποτάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Υπήρξε επίτιμο μέλος του Σωματείου «Παναγία Σουμελά», και τώρα τελευταία της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας. Του απονεμήθηκε εύφημη μνεία σε διαγωνισμό του Συνδέσμου Φιλίας «Ελλάς Κύπρος» στη Θεσσαλονίκη.
Δημοσίευσε, κατά καιρούς, άρθρα του σε όλα σχεδόν τα περιοδικά και τις εφημερίδες των Ποντίων και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Ελεύθερη άποψη» της Ζακύνθου και τη «Νίκη» Νίκαιας Πειραιά.
Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ποδοσφαιρικού συλλόγου «Ζακυνθιακός».
Σε αυτοβιογραφία του έγραψε:
«Πολιτικώς ανήκει στον Δημοκρατικό χώρο και ΔΕΝ είναι οργανωμένος σε κανένα κόμμα.
Διάγει ησύχως και νομοταγώς, πιστεύει μετά πάθους στον Ιερό Θεσμό της οικογένειας. Τέλος, φέρει μεθ' υπερηφανείας την Ποντιακή του καταγωγή, επιθυμών πάντοτε την πρόοδον και προβολήν των συμπατριωτών μας, συμβάλλων δια της γραφίδος του εις την ενότητα του Ποντιακού στοιχείου, μη αποβλέπων εις αντιπαροχήν!
Αγνοών την ποντιακήν διάλεκτον, προσπαθεί να πλουτίσει τις γνώσεις του περί αυτήν αναγιγνώσκων βιβλία Ποντιακού περιεχομένου».
Ο Ανδρέας Ταταρίδης γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα. Γονείς του ο Ελευθέριος και η Παναγιώτα. Τελείωσε το β’ νυχτερινό γυμνάσιο Αθηνών και την υγειονομική σχολή. Τα τελευταία χρόνια, ως συνταξιούχος, ζούσε στη Ζάκυνθο, όπου υπηρέτησε ως υπάλληλος στο τμήμα Υγιεινής. Ήταν παντρεμένος με την Αδριανή, το γένος Κοντομή, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Χάρηκε τέσσερα εγγόνια, δύο από τον γιο του και δύο από την κόρη του.
Τιμήθηκε με το οφίκιο του άρχοντα δεσποτάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Υπήρξε επίτιμο μέλος του Σωματείου «Παναγία Σουμελά», και τώρα τελευταία της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας. Του απονεμήθηκε εύφημη μνεία σε διαγωνισμό του Συνδέσμου Φιλίας «Ελλάς Κύπρος» στη Θεσσαλονίκη.
Δημοσίευσε, κατά καιρούς, άρθρα του σε όλα σχεδόν τα περιοδικά και τις εφημερίδες των Ποντίων και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Ελεύθερη άποψη» της Ζακύνθου και τη «Νίκη» Νίκαιας Πειραιά.
Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ποδοσφαιρικού συλλόγου «Ζακυνθιακός».
Σε αυτοβιογραφία του έγραψε:
«Πολιτικώς ανήκει στον Δημοκρατικό χώρο και ΔΕΝ είναι οργανωμένος σε κανένα κόμμα.
Διάγει ησύχως και νομοταγώς, πιστεύει μετά πάθους στον Ιερό Θεσμό της οικογένειας. Τέλος, φέρει μεθ' υπερηφανείας την Ποντιακή του καταγωγή, επιθυμών πάντοτε την πρόοδον και προβολήν των συμπατριωτών μας, συμβάλλων δια της γραφίδος του εις την ενότητα του Ποντιακού στοιχείου, μη αποβλέπων εις αντιπαροχήν!
Αγνοών την ποντιακήν διάλεκτον, προσπαθεί να πλουτίσει τις γνώσεις του περί αυτήν αναγιγνώσκων βιβλία Ποντιακού περιεχομένου».
Σας ευχαριστώ πολύ για το άρθρο σας που τιμάει τον παππού μου . Μόνο κάποιες διορθώσεις, δεν πέθανε τον Ιούλιο αλλά το Γενάρη και η γυναίκα του δηλαδή η γιαγιά μου δεν λέγεται Κοντομή αλλά Κοντονή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστω πολυ για τις επισημανσεις.
Διαγραφή