Ούντας ερρωστένεν ασό κρυολόγεμαν άρθωπον, είχεν πολλά ζέσταν. Έλεγαν τ' απάν’ ατ' άψιμον στέκ', τ’ απάν' ατ’ βρούλαν εν', γην στέκ'.
1) Εβάλναν τα ποδάρα τ’ ’ς σο ζεστόν το νερόν (όσον το εταένιζεν) να ιδρών'. Εθήκναν 'ς σό κηφλ'ν ατ’ πανία εβραγμένα σ’ ’ς οξύδ’, για σο στυποζώμ’, για σο νερόν. (Ας ούλα καλλίων έτον τη πουλουλαπί το ζωμίν).
2) Εθήκναν λαχανόφυλλα 'ς σο κηφαλ’ν άτ’, 'ς σα φλέβας άτ' 'ς σα χέρα και ’ς σην καρδίαν.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ.
1) Βρούλα = φλόγα. Βρουλίζω ή βρουλίουμα =καίομαι. Συνηθισμένη φράση ήταν:
καίομαι και βρουλίουμαι ή καίομαι και μανίουμαι = υποφέρω φοβερά.
2) Γ ή ν στέκ’= το σώμα του είναι ζεστό σαν την πυρωμένη γη.
3) Π ο υ λ ο υ λ ά π α = απίδια (ζερμουτάπα, βαράπα ή στυπαπά) που τα είχαν όλο τον χειμώνα στο νερό μέσα σε πουλούλα (κιούπια αλειμμένα απ’ έξω κι' από μέσα με πίσσα.
Π. Η. Μελανοφρύδης
1) Εβάλναν τα ποδάρα τ’ ’ς σο ζεστόν το νερόν (όσον το εταένιζεν) να ιδρών'. Εθήκναν 'ς σό κηφλ'ν ατ’ πανία εβραγμένα σ’ ’ς οξύδ’, για σο στυποζώμ’, για σο νερόν. (Ας ούλα καλλίων έτον τη πουλουλαπί το ζωμίν).
2) Εθήκναν λαχανόφυλλα 'ς σο κηφαλ’ν άτ’, 'ς σα φλέβας άτ' 'ς σα χέρα και ’ς σην καρδίαν.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ.
1) Βρούλα = φλόγα. Βρουλίζω ή βρουλίουμα =καίομαι. Συνηθισμένη φράση ήταν:
καίομαι και βρουλίουμαι ή καίομαι και μανίουμαι = υποφέρω φοβερά.
2) Γ ή ν στέκ’= το σώμα του είναι ζεστό σαν την πυρωμένη γη.
3) Π ο υ λ ο υ λ ά π α = απίδια (ζερμουτάπα, βαράπα ή στυπαπά) που τα είχαν όλο τον χειμώνα στο νερό μέσα σε πουλούλα (κιούπια αλειμμένα απ’ έξω κι' από μέσα με πίσσα.
Π. Η. Μελανοφρύδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου