Ο λαός, όμως,της Κωνσταντινούπολης, φανατισμένος από τους ανθενωτικούς, τον αποδοκίμασε και τον ανάγκασε να καταφύγει στην Ιταλία, όπου και έγινε Καρδινάλιος και συνέχισε μέχρι το θάνατό του τις προσπάθειες για οργάνωση νέας σταυροφορίας για την απελευθέρωση του Βυζαντίου, χωρίς όμως να τα καταφέρει.
Ήταν ο εμπνευστής της συνύπαρξης του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού και υπέρμαχος της οικουμενικότητας του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού. Είναι ο δημιουργος της πρώτης «Ακαδημίας» στη Δύση, αλλά και ο δημιουργός του πνεύματος φιλελληνισμού στον τότε κόσμο, ενώ το πνεύμα του παραμένει ζωντανό ως τις μέρες μας σε ολόκληρη τη Δύση, με εξαίρεση βέβαια τη χώρα των Ελλήνων όπου το έργο του είναι σχεδόν άγνωστο.
Γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1403 στην Τραπεζούντα.
Ως ιδρυτής της πρώτης Ακαδημίας στη Δύση καλεί «τους απανταχού Έλληνας να κατέλθουν εις την Ιταλίαν και των Λατίνων διδάσκαλοι γένονται το καθ’ εξής». Με το έργο του «in Columniatorem platonis (σχόλια στον Πλάτωνα), αναδεικνύεται ως ο μοναδικός νεοπλατωνικός φιλόσοφος. Ήταν υπέρμαχος της διατηρήσεως του Ελληνισμού από τον κίνδυνο του εξισλαμισμού, σε αντίθεση με τον Μάρκο Ευγενικό, ο οποίος, το αντίθετο δογματίζων, προέκρινε τον τουρκικό ζυγό από τον παπισμό.
Η τεράστια Βιβλιοθήκη του δωρήθηκε το 1468 στην τότε Δημοκρατία της Βενετίας, τέσσερα χρόνια πριν από το θάνατό του. Υπολογίζεται ότι η βιβλιοθήκη που δώρισε περιλαμβάνει 600-800 κώδικες, από τους οποίους οι 46 ελληνικοί.
Αυτή απετέλεσε μεγάλο τμήμα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης, που λειτουργεί ως σήμερα. Ήταν τόσο πολύπλευρος και πολύμορφος και πολυσχιδής ώστε στην Ανατολή τον κατηγορούσαν ως Λατι-νοφρονέστερο των Λατίνων, ενώ στη Δύση τον κατηγορούσαν ως Ελληνοφρονέστερο των Ελλήνων. Latinorum Graecisimus, Graecorum Latinisimus.
Έπεισε τους δυτικούς να εκστρατεύσουν κατά των Τούρκων και κατεναυμάχησαν τον Τουρκικό στόλο. Εκείνο όμως που οριστικά πέτυχε ο Βησσαρίωνας με τα περίφημα διαβήματά του στις αυλές των ηγεμόνων και τα κοινοβούλια, τις επιστολές του και τα υπομνήματα του, ήταν η διατήρηση άσβεστου του πνεύματος του φιλελληνισμού στη Δύση και του Ελληνισμού όπου γης.
Όμως οφείλεται ειδική αφιέρωση στο έργο του «Εγκώμιον εις Τραπεζούντα», που για πρώτη φορά εκδόθηκε το έτος 1916, από τον καθηγητή Σπυρίδωνα Λάμπρου. Πρέπει να σημειωθεί ότι το αυτόγραφο του Βησσαρίωνα βρίσκεται στον Μαρκιανό Κώδικα.
Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι το κείμενο είναι γραμμένο σε αρχαιοπρεπή γλώσσα όμοια με εκείνη του Ηροδότου και του Ξενοφώντα.
Αχιλλεας Ανθεμιδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου