1.Ένέσπαλεν άτον ό Χάρον η έχάθεν το τιαφτιάρν άτ
Για τούς πολύ γέρους- γιατί πιστεύουν ότι ο Χάρος έχει βιβλίο όπου έχει γραμμένους όσους θα πάρει.
2.Ο θάνατον σον νέον καί σον γέρον ’ κ εν.
Ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις παίρνει μικρούς - μεγάλους, άντρες - γυναίκες.
3. Που άποθάν χοντρά όμμάτια φερ.
Μόνο αφού πεθάνει κανείς αναγνωρίζουν οι άνθρωποι την αξία και τα χαρίσματά του, και μάλιστα τα μεγαλοποιούν.
4.'Όλεν το τιάρτι μ τη πεθεράς ι-μ ό θάνατον
Λέει η νύφη για την πεθερά της, την οποία συνήθως δεν αγαπά.
5. Ο Χάρον έρθεν σην πόρταν καί όλ τή νύφεν έτέρναν.
Η νύφη είναι ξένη και ανεπιθύμητη από τα πεθερικά.
6.Ο Χάρον παιδία μοιράζ. — Τ’ έμέτερα άς άφήν μας καί τ’ έκεινού ’ κί θέλομε.
Καμιά χάρη του Χάρου δεν είναι δεκτή.
7.Ας σά δόντια τη Χάρονος έγλύτωσεν.
Διέφυγε μεγάλον κίνδυνο (να πεθάνει).
8.Ο Χάρον νά κάμ σε.
Κατάρα
Ο Χάρος να μπει μέσα σου δηλ. να πεθάνεις.
9.’Ανάθεμά το θάνατον κι άς ούλων τον καλλίον.
Ακόμα και εκείνος ο θάνατος που απολυτρώνει τον άνθρωπο από αφόρητους πόνους ή μεγάλες πίκρες της ζωής, κι αυτός ακόμα είναι χειρότερος από την πιο βασανισμένη ζωή. Μόνο ο ζωντανός χωρισμός, ή ξενιτιά είναι χειρότερη:
10. Η ξενιτιά κι ο θάνατον τα δύο έναν είναι, έζύγιασα κ’ έτέρεσα η ξενιτιά βαρύν έν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου