Οι Μωμόεροι πήγαιναν από μαχαλά σε μαχαλά και από σπίτι σε σπίτι ευχόμενοι στους νοικοκυραίους «υίαν και ευλοίαν και Καλλιχρονίαν», και αυτοί ανταποκρινότανε «καλώς τους ευλογημένους» και στην συνέχεια έδιναν και την παράστασή τους.
Η συγκίνηση και η χαρά των νοικοκυραίων του χωριού ήταν ζωγραφισμένες στα πρόσωπά τους όσο κατά τον ερχομό των Μωμογέρων όσο και κατά τον αποχαιρετισμό τους, προκαλώντας φωνάζοντας «και του χρόνου».
Περίπου στις 13.30 το μεσημέρι στην κατάμεστη από κόσμο, συγχωριανούς και πάρα πολλούς ξένους, πλατεία του χωριού, μπροστά στο καφενείο «Νέα Λαραχανή» δόθηκε η κεντρική παράσταση του θεατρικού δρώμενου (και με τον θάνατο του γέρου και την νεκρανάσταση του).
Η παράσταση έκλεισε με ένα γενικό χορό, με τα ποντιακά κάλαντα και με το χορό Σέρρα απο τα παιδιά του χορευτικού. Στη συνέχεια στην αίθουσα του Πολιτιστικού κέντρου τα ποντιακά εδέσματα, προσφορά των γυναικών του χωριού, Μιχαηλίδου Σοφία, Πασχαλίδου Βασιλική, Τσαρίδου Ευγενία, Σαββίδου Ντίνα, Παπαθανασιάδου Στέλλα, Σούλα, Διαμαντίδου Δέσποινα, και τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα, μερίμνησαν επάξια για το τερπνό μέρος της εκδήλωσης.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε για την ζωντανή και θερμή υποδοχή Μωμογέρων από τους συγχωριανούς μας, που πολλοί απ’ αυτούς απεφάσισαν να έρθουν στο χωριό για να ζήσουν και αυτοί μαζί μας το παναρχαιο αυτό έθιμο. Αυτό φαινόταν ξεκάθαρα στα πρόσωπά τους και αυτό μας δίνει κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε να τηρούμε τα ήθη και έθιμα.
Και τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα! Δεν έχουμε δικαίωμα λήθης αλλά έχουμε καθήκον μνήμης."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου