Στο σημείο αυτό, οφείλουμε παρατηρήσουμε ότι στην Αρκαδία της Πελοποννήσου υπάρχει ακόμα και σήμερα περιοχή με το όνομα (Τραπεζούντα) Τραπεζουντία, στην ίδια θέση περίπου της αρχαίας Τραπεζούντας.
Και γεννάται το ερώτημα ποια σχέση έχει η Τραπεζούντα της Αρκαδίας με το σύμπλεγμα των τεσσάρων πόλεων με το όνομα Τραπεζούντα, την οποία μας περιγράφει ο Παυσανίας;
Πρόκειται για τον περιηγητή Παυσανία, ο οποίος στα Αρκαδικά του αναφέρεται με σαφήνεια τόσο στα αρχαϊκά, όσο και στα μυθολογικά των Ελλήνων.
Θα αναφερθούμε πολύ περιληπτικά στη φυλετική σχέση των Αρκαδίων και των Τραπεζουντίων του Πόντου.
Κατά τον Παυσανία λοιπόν και μάλιστα στα κεφ. Αρκαδικά, του βιβλίου του, «Ελλάδος Περιήγησις», αναφέρεται (μετάφραση από τα αρχαία Ελληνικά).
Η Μεγαλούπολη είναι η νεότατη πόλη όχι μόνο της Αρκαδίας, αλλά όλης της Ελλάδος, εκτός από εκείνες που οι κάτοικοί τους μετατοπίστηκαν, όταν επήλθε η Ρωμαϊκή κατάκτηση. Οι Αρκάδες ενώθηκαν σ' αυτήν για ν' αποκτήσουν δύναμη έχοντας υπόψη, ότι και οι Αργείοι παλαιότερα, σχεδόν κάθε μέρα, διέτρεχαν τον κίνδυνο να υποδουλωθούν στους Λακεδαιμόνιους με πόλεμο, αλλά, όταν αύξησαν τον πληθυσμό του Άργους καταργώντας την Τίρυνθα και τις Υσίες και τις Ορνεές και τις Μυκήνες και τη Μίδεια και όλες τις ασήμαντες πόλεις της Αργολίδος, οι Αργείοι πολύ λίγο φοβούνταν πια τους Λακεδαιμόνιους και ταυτόχρονα συμπεριφέρονταν στους περιοίκους τους από θέση ισχύος.
Και εδώ βρίσκεται η σπουδαιότερη είδηση που μας παραδίνει ο Παυσανίας:
Οι Αρκάδες στο μέγιστο μέρος υπήκουσαν στη γενική απόφαση και συγκεντρώνονταν στη Μεγαλόπολη βιαστικά. Αλλά οι Λυκαιάτες και οι Τριποληνείς και οι Λυκοσουρείς και οι Τραπεζούντιοι, μόνο αυτοί από τους Αρκάδες, άλλαξαν γνώμη και, επειδή δεν συμφωνούσαν να
Και γεννάται το ερώτημα ποια σχέση έχει η Τραπεζούντα της Αρκαδίας με το σύμπλεγμα των τεσσάρων πόλεων με το όνομα Τραπεζούντα, την οποία μας περιγράφει ο Παυσανίας;
Πρόκειται για τον περιηγητή Παυσανία, ο οποίος στα Αρκαδικά του αναφέρεται με σαφήνεια τόσο στα αρχαϊκά, όσο και στα μυθολογικά των Ελλήνων.
Θα αναφερθούμε πολύ περιληπτικά στη φυλετική σχέση των Αρκαδίων και των Τραπεζουντίων του Πόντου.Κατά τον Παυσανία λοιπόν και μάλιστα στα κεφ. Αρκαδικά, του βιβλίου του, «Ελλάδος Περιήγησις», αναφέρεται (μετάφραση από τα αρχαία Ελληνικά).
Η Μεγαλούπολη είναι η νεότατη πόλη όχι μόνο της Αρκαδίας, αλλά όλης της Ελλάδος, εκτός από εκείνες που οι κάτοικοί τους μετατοπίστηκαν, όταν επήλθε η Ρωμαϊκή κατάκτηση. Οι Αρκάδες ενώθηκαν σ' αυτήν για ν' αποκτήσουν δύναμη έχοντας υπόψη, ότι και οι Αργείοι παλαιότερα, σχεδόν κάθε μέρα, διέτρεχαν τον κίνδυνο να υποδουλωθούν στους Λακεδαιμόνιους με πόλεμο, αλλά, όταν αύξησαν τον πληθυσμό του Άργους καταργώντας την Τίρυνθα και τις Υσίες και τις Ορνεές και τις Μυκήνες και τη Μίδεια και όλες τις ασήμαντες πόλεις της Αργολίδος, οι Αργείοι πολύ λίγο φοβούνταν πια τους Λακεδαιμόνιους και ταυτόχρονα συμπεριφέρονταν στους περιοίκους τους από θέση ισχύος.
Και εδώ βρίσκεται η σπουδαιότερη είδηση που μας παραδίνει ο Παυσανίας:
Οι Αρκάδες στο μέγιστο μέρος υπήκουσαν στη γενική απόφαση και συγκεντρώνονταν στη Μεγαλόπολη βιαστικά. Αλλά οι Λυκαιάτες και οι Τριποληνείς και οι Λυκοσουρείς και οι Τραπεζούντιοι, μόνο αυτοί από τους Αρκάδες, άλλαξαν γνώμη και, επειδή δεν συμφωνούσαν να
εγκαταλείψουν τις παλιές τους πόλεις, οδηγήθηκαν εκτός από τους τελευταίους, διά της βίας στη Μεγαλόπολη, παρά τη θέλησή τους.
Οι Τραπεζούντιοι έφυγαν τελείως απ' την Πελοπόννησο, όσοι απόμειναν και δε σφάχτηκαν αμέσως απ' τους οργισμένους Αρκάδες. Αυτοί που διέφυγαν έπλευσαν με πλοία στον Πόντο κι έγιναν δεκτοί απ' τους πολίτες της Τραπεζούντος στον Εύξεινο Πόντο για να συγκατοικήσουν μαζί τους, αφού είχαν το ίδιο όνομα κι έρχονταν απ' τη μητρόπολή τους.
Και στη γλώσσα του Παυσανία, το κείμενο έχει ως εξής: «Τραπεζούντιοι δε εκ Πελοποννήσου το παράπαν εξεχώρησαν, όσοι γε αυτών ελείφθησαν και μη σφας υπό του θυμού παραυτίκα διεχρήσαντο οι Αρκάδες. Τους δε αυτών ανασωθέντες αναπλεύσαντας ναυσίν εις τον Πόντον συνοίκους εδέξαντο μητροπολίτας τα' όντας και ομωνύμους οι Τραπεζούντιοι έχοντες των εν τω Ευξείνω».
Το πρόβλημα εδώ είναι η ασάφεια που επικρατεί. Δηλαδή αν οι Αρκάδες πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο με 60 τριήρεις, παρόλο που δεν ήσαν ναυτικοί. Ο καθένας μας μπορεί να σκεφθεί τους τρόπους μεταφοράς των τριήρεων προς τη θάλασσα.
Το 1370 π.Χ. σύμφωνα με επιγραφές οι Αρκάδες μετοίκησαν στη Ρώμη, εδώ πρέπει να τονιστεί ότι το όνομα Ρώμη δόθηκε από τους Έλληνες. Ο δε φιλόσοφος Ηρακλείδης από τον Πόντο, μαθητής του Πλάτωνα έγραφε τον 4ο π.Χ. αιώνα την Ιστορία Πόλεων όπου αναφέρεται και για τη Ρώμη. Πουθενά δεν αναφέρουν οι πηγές εάν το όνομα δόθηκε από τους Αρκάδες ή από άλλα ελληνικά φύλα.
|
Του Δρος Αχιλλέα Ανθεμίδη
(«ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΗΜΑ», Νο 21,
ΙΟΥΝΙΟΣ 2003)
Σχέσεις ελληνισμού Αρκαδίας- Πελοποννήσου του Ελληνισμού του
Πόντου
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου