Πατρίδα μ’

Πάντα θυμούμαι και πονώ 
τη πατρίδας τον τόπον 
ο νους ημ’ επέμνεν εκεί 
κι αδά εν’ το κορμόπο μ’.

Πατρίδα μ’, ξαν’ πατρίδα μ’,
 άλλο εσέν ξάν κι είδα,
 ας επάτνα τα χώματα σ’
 κι εκεί την ψυμ’ ν’ εφήνα.

Ω, τα δάκρυα μ’ τρέχνε σο  κατσί μ’
 και λύετ’ η καρδία μ’ 
σ’ έρημον την πατρίδα μου 
κι ευρίγουμαι καμίαν.

Πατρίδα μ’, ξαν’ πατρίδα μ’ κλπ.

Ω, αν αποθάνω θάψτε με 
ση θάλασσας το γούμι
 ας κρούει ταλτάν και πέρ’ κι εμέν’ 
και στελ’ με σο Σοχούμι.

Πατρίδα μ’, ξαν’ πατρίδα μ’ κλπ.

Γιώργος Σασκαλίδης