Το 1961 τύπωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή «Η θλίψη των ρόδων» με δεκαοχτώ παραδοσιακά ποιήματα.
Ύστερα από 15 χρόνια, το 1976, κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή «Κατακόμβες» με 34 ποιήματα, ένδεκα σε ελεύθερο στίχο και εικοσιτρία σε παραδοσιακό.
Την επόμενη χρονιά (1977), ο Λευτέρης Κιντζονίδης τύπωσε το βιογραφικό δοκίμιο «Στέφανος Χρυσός», ψευδώνυμο του ποιητή και κριτικού Τάκη Γκοσιόπουλου.
Οι «Έγκλειστοι», που είναι μια σειρά από 26 ποιήματα, άλλα σε παραδοσιακό και άλλα σε ελεύθερο στίχο, κυκλοφόρησαν τον ίδιο χρόνο (1977).
Ακολούθησαν τα βιβλία του: «Σελεκτσιόν», έκδοση με ποιήματά του, μεταφρασμένα στη γαλλική γλώσσα από τον Γιώργο Ζωγραφάκη, 1977, «Σκρίβωνες», ποιήματα, 1982, «Παρουσιάσεις», δοκίμιο — φιλολογική προσέγγιση στο έργο δύο νεολυρικών ποιητών, 1982, «Η ζωγράφος Κ. Λίλιαν», δοκίμιο, 1983, «Ανταύγειες μέσα στο σύθαμπο», 1983, «Ο ζωγράφος Α. Ζαμπέτογλου», βιογραφική και αναλυτική παρουσίαση του έργου του, 1984, «Το προτραίτο του ποιητή Τ. Γκοσιόπουλου, 1985, «Σκιόφωτα και χαραυγές», ποιήματα, 1991, «Εριώλη - Ημέρες θύελλας», ποιήματα 1991, «Ο ζωγράφος της Πίνδου», δοκίμιο, 1995, (Ανάβρα», δοκίμιο, 1997, «Λογοτεχνία αναπήρων — Μνήμη κοιμηθέντων», μελέτη-έρευνα, 1999, «Με τη φωνή της παράδοσης», ποίηση, 1999, «Της αγάπης και της θύμησης», ποίηση, 2001, «Λογοκλοπές και λογοκλόποι», δοκίμιο-μελέτη, 2002.
Ο θάνατος, ωστόσο, του ποιητή το 2002 ανέκοψε τη δημιουργική του πορεία σε μια ηλικία πολύ γόνιμη για κάθε άνθρωπο. Έτσι, άφησε αδημοσίευτα τα έργα του «Από τις νότες του γέλιου», «Κριτικές μελέτες» δημοσιευμένες σε εφημερίδες και περιοδικά, (Αγαπημένο μου Ντεπό» νοσταλγικοί περίπατοι, «Δημοσιεύμετα και εργασίες για τον ίδιο» (τον Λευτέρη Κιντζονίδη).
Πηγή: Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου