Ευθύνες των Ελλήνων (Περίοδος 1916)

Κατά το χρόνο, που λάμβανε χώρα αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα της γενοκτονίας, η επίσημη Ελλάδα κατασπάραζε τις σάρκες της με τον εθνοκτόνο διχασμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκτός από μεμονωμένες πρωτο­βουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καμία επίσημη διαμαρτυρία της ελληνικής κυβέρνησης, σε μεγάλες δυνάμεις ή διεθνείς οργανισμούς, δεν έγινε.

Οι Τούρκοι άρχισαν με μέθοδο και σύστημα την εξόντωση των Ελ­λήνων, καθοδηγούμενοι στην τακτική αυτή από τους Γερμανούς, που με την κλιμάκωση του ελληνικού δράματος ήλπιζαν πως θα πετύχαιναν την έξοδο της Ελλάδος στο πλευρό της ή τη συνεχή ευμενή ουδετερότητά της.

Κωνσταντίνος  Α'

 Αργότερα όμως, όταν είδαν τη χλιαρή, σχεδόν ανύπαρκτη, διεθνή αντίδραση στη σφαγή των Αρμενίων και την ελληνική υποχωρητικότητα μέχρι του σημείου να δοθεί διαταγή στο 4ο ελληνικό Σώμα Στρατού να παραδώσει αμαχητί την Ανατολική Μακεδονία στους Βουλγάρους, τότε έδωσαν το πράσινο φως στους Τούρκους για την κλιμάκωση και ένταση των διωγμών σε βάρος του δεύτερου εσωτερικού εχθρού της Τουρκίας, δηλαδή των εκεί Ελλήνων.

Ιδού μερικές αναφορές στην εσωτερική ελληνική κατάσταση της εποχής:

-   Οι σύμμαχοι, ύστερα από τη στάση του βασιλιά Κωνσταντίνου και τα γεγονότα που επακολούθησαν την παύση του πρωθυπουργού Βενιζέ­λου φοβούμενοι τυχόν επίθεση του ελληνικού στρατού στα νώτα τους στο Μακεδονικό μέτωπο, ζήτησαν από την Ελλάδα να μεταφέρει τις δυ­νάμεις της κάτω από τη Λάρισσα και να συγκεντρώσει μέρος του βαρέος οπλισμού της σ' αποθήκες, που θα ελέγχονταν από αυτούς.

 Όταν αποβι­βάστηκε άγημα γαλλο-βρετανικό στον Πειραιά και εκινείτο προς Αθήνα για να ελέγξει τη συγκέντρωση του οπλισμού, αναίτια δέχθηκε πυρά στο ύψος των στηλών Ολυμπίου Διός. 
Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε βαθιά εντύπωση τόσο στις κυβερνήσεις, όσο και στους λαούς των χωρών της Συμμαχίας. Πράξη βλακώδης, που υποκινήθηκε από σκοτεινά κέντρα διευθυνόμενα από στείρους φανατικούς οπαδούς της Δυναστείας και τους λεγόμενους επιστράτους, που δε συγχωρήθηκε ποτέ.

Και να πώς την παρουσιάζουν οι Γάλλοι:

-       Σήμα Γάλλου ναυτικού ακολούθου στην Αθήνα No 1845 / 1 Δεκεμβρίου 1916:

Η κατάσταση χειροτερεύει.... Η Αγγλική αντιπροσωπία μόλις δέχθηκε πυρά, 2 τραυματίστηκαν, από τους οποίους ο ένας θανάσιμα...

... Πολλοί άνδρες είναι τραυματίες και νεκροί από τα τμηματά μας...

... Έλληνες επίστρατοι καλυμμμένοι εξακολουθούν να πυροβολούν...

... Στο Ζάππειο τα τμήματά μας δέχθηκαν δύο κανονιές χωρίς ν' απα­ντήσουν...

... Προσωπικά πιστεύω ότι ο μόνος επίλογος αυτής της νέας προδοσίας είναι να κηρύξουμε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας και να αναγνωρίσουμε την κυβέρνηση του Βενιζέλου...".

-        Σημα 4 Δεκεμβρίου 1916 / ώρα 07.30 / No 1871, του ιδίου:

"1ο: Κανονικά τμήματα και Έφεδροι συνεχίζουν σήμερα την εκκαθά­ριση μερικών σπιτιών σκοτώνοντας ή συλλαμβάνοντας Βενιζελικούς.

2ο:... 3ο:...

 4ο: Ο Δόκτωρ Portman μόλις τελείωσε τον έλεγχο των νεκρών και τη μεταφορά των τραυματιών. Έχουμε 49 νεκρούς, εκ των οποίων 6 αξιωματι­κοί και μια εκατοντάδα τραυματίες, εκ των οποίων 20 σοβαρά. Άγγλοι 8 νε­κροί".

- Σήμα 4 Δεκεμβρίου 1916 / ώρα 18.40, του ίδιου:

"Δε Θα γνωρίσουμε ποτέ τον αριθμό των θυμάτων των φίλων του Βενι­ζέλου.

... Μπορούμε να εκτιμήσουμε σε 200 τους συλληφθέντες και σε 300 τους φονευθέντες. Αυτοί σφάχτηκαν άνανδρα μέσα στα σπίτια τους ή σύρθηκαν μέσα στους δρόμους σαν κουνέλια

Ο Γάλλος στρατιωτικός ακόλουθος στην Αθήνα συνταγματάρ­χης Braquet, σε μακροσκελή αναφορά του της 14ης Ιανουαρίου 1916, περιγράφει κατά τρόπο ρεαλιστικό την επικρατούσα πολιτική κα­τάσταση στην Ελλάδα και προτείνει και ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις στα ελληνικά πράγματα, γεγονός βέβαια που τελικά έγινε υπό τη ροή των γεγονότων τον Ιούνιο του 1917:

"... Πίσω από το βασιλιά, μια κυβέρνηση αποτελούμενη από ανόμοια στοιχεία, χωρίς κανένα συνολικό πρόγραμμα ούτε άλλο ιδεώδες παρά πως θα διατηρηθεί από μέρα σε μέρα για να εξυπηρετήσει καλύτερα προσωπικά συμφέροντα. Ζηλεύονται μεταξύ τους, αλλά συνασπίζονται από ένα κοινό μί­σος κατά του Βενιζέλου, που τους κάνει να υπακούουν τυφλά στο βασιλιά και το γερμανόφιλο κόμμα.

... Αυτός ο φοβερός γερμανικός οργανισμός, που προετοιμάστηκε πολλά χρόνια και λειτουργεί θαυμάσια, ήταν τόσο ισχυρός, που ανέτρεψε το Βενιζέ­λο, για να οδηγήσει τη Συμμαχία σε αποτυχία και θα μπορούσε να φοβηθεί κανείς πως σε μια δεδομένη στιγμή ο ελληνικός στρατός θα στρεφόταν ενα­ντίον των στρατευμάτων μας.

... Εκτός των εχθρικών αυτών στοιχείων, η πλειονότητα του ελληνικού έθνους είναι με το μέρος μας τόσο συναισθηματικά όσο και λόγω παραδό­σεων...

... Είναι καιρός αυτή η κατάσταση να πάρει τέλος. Δε βλέπω να φθάνου­με σ’ ένα αποτέλεσμα με κανονικά μέσα. Μόνο μια απλή, γρήγορη και ριζική λύση υπάρχει... Πρέπει η Συμμαχία να θέσει ένα δυνατό χέρι πάνω σ' όλη τη χώρα...

Μόνο η εμφάνιση του στόλου στην Αθήνα και μερικές μέρες έλλειψη ει­δών διατροφής...θα επιτρέψουν να κυλίσει αυτή η επιχείρηση χωρίς επεισό­διο. Δε θα πρέπει να υπάρξει και δε θα υπάρξει, εάν κανείς ξέρει να το χειρι­στεί κατάλληλα, ούτε μια σταγόνα αίματος..

Είναι πολλά και διαφωτιστικά τα γαλλικά αρχεία για την περίοδο του Διχασμού. Καταδεικνύουν πόσο ο φανατισμός τυφλώνει και πως σε περιόδους, όπου ο Ελληνισμός, κυρίως ο αλύτρωτος, υπέφερε ή εξοντω­νόταν όπως τώρα, τα προσωπικά κίνητρα ορισμένων δε λογάριαζαν τίποτε παρά μόνο το συμφέρον τους.

Χάρης Τσιρκινίδης
" Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Θράκης μέσα από τα γαλλικά αρχεία"