- Όποιος κι ες κεφάλ, εσ ποδάρ.
- Εγώ πιτάζω τον σκύλον, κι ο σκύλον τ' ουράδν 'ατ.
- Εξέβεν το αίμα σο κεφάλι μ'.
- Τα χαψία σην θάλασσαν και το τηγάν σην φωτίαν.
- Τη παιδί μ' το παιδίν, η ψημ και το τσικαρίμ.
- Το μωρόν ασή μάναν ορφανεύ'.
- Τον εφτωχόν μη κρους ατον, τσέρτσον το καμίσν ατ.
- Ο δέβολον σαράντα ποδάρια ες.
- Ο ζαντόν είδεν τον μεθυσμένον κ' εφοβώθεν ατον.
- Με τ' είναν πετεινάν κι μερών'.
- Πολλά άκ' σον, λίγα πέει.
- Κακόν σκυλίν ψόφον κ' ες.
Από το βιβλίο του Κων. Χιονίδη
«Οι Έλληνες στις παραλίες του Πόντου»,
έκδ. Αδελφών Κυριακίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου