Μετά την άλωση της Τραπεζούντας, οι Εύζωνοι των φρουρών της Ματσούκας επιτέθηκαν κατά των τουρκικών στρατευμάτων της πόλης, κάποια Παρασκευή την ώρα που οι Τούρκοι βρίσκονταν στα τεμένη.
Αφόπλισαν τις τουρκικές φρουρές και κατέλαβαν την πόλη, αλλά αμέσως οι Τούρκοι αντεπετέθηκαν και κατόρθωσαν να διώξουν τους δικούς μας και να αποκαταστήσουν πάλι την κυριαρχία τους.
Η μάχη διάρκεσε τρεις ώρες και το ιπποδρόμιο της πόλεως όπου και διεξήχθη η μάχη ονομάσθηκε, τότε, από τους Τούρκους «Γκιαούρ - Μεϊντάν», όπως λέγεται ακόμα και σήμερα παρ' όλο που κατά την ανακήρυξη της κεμαλικής δημοκρατίας στην Τουρκία ονομάσθηκε, ή μάλλον μετονομάσθηκε, επισήμως σε «πλατεία ελευθερίας».
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ορεινή περιφέρεια της Ματσούκας και Χαλδίας και μετά την υποδούλωση διατηρούσαν κάποια εσωτερική αυτονομία και αυτοδιοίκηση και ο λαός εξέλεγε τους προεστούς και τους διοικητές του.
Το βάρος της δουλείας εκεί ήταν πιο ανώδυνο και σε ανεκτά όρια, σε αντίθεση προς τις παραλιακές περιοχές, κι αυτό γιατί οι Τούρκοι απέφευγαν τη συνεχή ενόχληση αυτών των περιοχών, επειδή η υποδούλωση χώρας με φυσικά οχυρά και δυσπρόσιτα τοπία και προπάντων χώρας που φρουρούνταν από παλικάρια αποφασισμένα να πεθάνουν για την ελευθερία τους ήταν σχεδόν αδύνατη.
Αχιλλέας Ανθεμίδης
«Τα απελευθερωτικά στρατεύματα του Ποντιακού Ελληνισμού 1912-24»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου