Δίδαξε στο Ερζερούμ (αρχαία Θεοδοσιούπολη) το 1892 και 1893, στο Φροντιστήριο της Αργυρούπολης από το 1894 ως το 1896, σε σχολεία της Κερασούντας και της Σαμψούντας και τέλος στο φημισμένο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, το 1913 και το 1914.
Κατά την παραμονή του στον Πόντο, ο Δημήτρης Παπαζαχαρίας γνώρισε και παντρεύτηκε την Ευφροσύνη και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Κωνσταντίνο και την Μενεξιά. Η γυναίκα του και η κόρη του πέθαναν στον Πόντο από άγνωστη αιτία.
Όταν το 1914, ο Δημήτρης Παπαζαχαρίας αποφάσισε να επιστρέψει στις Σέρρες, τον ακολούθησε και ο γιός του Κωνσταντίνος.
Τελικά, με το τέλος του α' παγκοσμίου πολέμου, το φθινόπωρο του 1918, ο Δημήτρης Παπαζαχαρίας επέστρεψε στις Σέρρες και υπηρέτησε για μια τριετία στην Αστική Σχολή Σερρών.
Ο Δημήτρης Παπαζαχαρίας, μέσα από τη ζωή του, διδάσκει την αγάπη. Δεν λογάριασε χιλιόμετρα, δεν λογάριασε θυσίες, δεν λογάριασε τα μελλούμενα... Μόνον λογάριασε την αγάπη και την πίστη στη διδασκαλία.
Ποια διδασκαλία όμως; Τη διδασκαλία, η οποία βασίζεται σε αρχές, αξίες, ιδανικά, δηλαδή τη διδασκαλία που αγαπάει και σέβεται τον άνθρωπο και τον φυσικό κόσμο που τον φιλοξενεί. Διδασκαλία με την οποία ο σύγχρονος άνθρωπος έρχεται σε επαφή όλο και λιγότερο.
Πηγη: Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου