Το γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας Κρεμαστής
βρίσκεται κοντά στο χωριό Θέρσα και κοντά στις όχθες του Πρύτανη ποταμού, ψηλά,
τουλάχιστον πάνω από 150 μέτρα. Πρώτα
ήταν σκήτη, μετά έγινε μετόχι της μονής Βαζελώνα και στις αρχές του 18ου αιώνα έγινε γυναικείο μοναστήρι.
Η ιστορία της μονής της Παναγίας Κρεμαστής είναι
γεμάτη από ασκητισμό, θεοσέβεια και ορθοδοξία.
 |
| Ποντιακο Πανοραμα |
Στο μοναστήρι,
ιδιαίτερη αξία είχε το καθολικό του, που χτίστηκε κατά το έτος 1870. Τότε εξαφανίστηκε και το ωραίο ηλιακό
ωρολόγιο του, που ήταν τοποθετημένο στη μικρή αυλή της παλιάς εκκλησίας, όπως
αναφέρει στα «Ποντικά» του ο Περικλής Τριανταφυλλίδης (Αθήναι 1866). Ο βράχος, που είναι ψηλά, πάνω στην
εκκλησία, έχει και μια ιστορική σημασία, συνδεδεμένη με τις ζοφερές ημέρες των
χριστιανών, στην εποχή των ντερεμπέγηδων.
Πάνω στον βράχο αυτόν κρεμούσε και απαγχόνιζε ο αιμοβόρος ντερέμπεγης Απτή αγάς τα
θύματά του. Αμέτρητες φορές, οι καλογριές έθαψαν με λυγμούς παραμορφωμένα
σώματα χριστιανών, θύματα και μάρτυρες
του Έθνους και της Εκκλησίας, όπως
αναφέρει στην «Ιστορία μονής Βαζελώνος» ο αρχιμανδρίτης Πανάρετος Τοπαλίδης
(Τραπεζούντα 1909).
Η μονή ονομάστηκε «Κρεμαστή», τόσο γιατί εκεί,
στον βράχο πάνω, κρεμούσαν οι τύραννοι ντερεπέγηδες τους κατατρεγμένους
χριστιανούς, όσο και γιατί ο βράχος ήταν απόκρημνος, σαν κρεμασμένος, 150 μέτρα ψηλά, πάνω από τον ποταμό Πρύτανη.
Η μονή της Παναγίας Κρεμαστής, αφιερωμένη στη
γέννηση της Παναγίας, ιδρύθηκε γύρω στο έτος 1750, εξαιτίας ενός συμβάντος.
Κάποιος χριστιανός από τα Σούρμενα είχε δύο κόρες. Τη μία από αυτές την
απήγαγαν αλλόφυλοι και την υποχρέωσαν να αλλαξοπιστήσει.
Έξαλλος ο άμοιρος πατέρας, παραφύλαξε και τη σκότωσε. Την άλλη την πήρε και
έφυγε από τα Σούρμενα. Κατέληξε στη Σκήτη της Μεταμόρφωσης της μονής Βαζελώνα,
όπου ο πατέρας έγινε ασκητής, για εξιλέωση της παιδοκτονίας, και η άλλη κόρη
έγινε καλογριά. Αυτή προσέλαβε και άλλες δυστυχισμένες ορφανές, που κατέφυγαν
εκεί και έτσι το μετόχι μεταβλήθηκε σε γυναικείο
μοναστήρι, εξαρτώμενο από τη μονή του Ιωάννη Προδρόμου Βαζελώνα.
Στην περιοχή της
μονής Κρεμαστής και στον δρόμο Θέρσας
υπήρχε ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στους Ταξιάρχες. Είχε μια τοιχοποιία
εξαιρετική, με λαμπρές αγιογραφίες - τοιχογραφίες απαράμιλλης βυζαντινής
τέχνης.
Ο ιστορικός της
μονής Βαζελώνα αρχιμανδρίτης Πανάρετος Τοπαλίδης τονίζει ότι το κάλλος του
παρεκκλησίου αυτού είναι αμύθητο και
δεν υπάρχει δεύτερο σαν αυτό σε όλο τον Πόντο.
Νικος Λαπαρίδης
Φιλόλογος-Συγγραφεας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου