Ο φιλόλογος και συγγραφέας Δημήτρης Αθανασιάδης

Είχε περιηγηθεί σε ολόκληρο τον Πόντο, όπου ξενάγη­σε εκατοντάδες Πόντιους νοσταλγούς και απ’ όπου γυρνούσε πάντα με πολλές αξιόλογες φωτογραφίες, ο Δημήτρης Αθανα­σιάδης, ο φιλόλογος και συγγραφέας, που έφυγε για το ταξίδι χωρίς γυρισμό το Σεπτέμβριο του 2010.

Ο Δημήτρης Αθανασιάδης γεννήθηκε, από Πόντιους γο­νείς, το 1938 στο Δυτικό του νομού Πέλλας, στην περιοχή των Γιαννιτσών. Μετά από το γυμνάσιο, σπούδασε θεολογία στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και φιλολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στην αρχή εργάστηκε επί δώδεκα χρόνια ως γραμματέ­ας στη μητρόπολη Έδεσσας, Πέλλας και Αλμωπίας και από το 1978 μπήκε στην εκπαίδευση και υπηρέτησε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πρώτα στο γυμνάσιο Γουμέ­νισσας, και με τελευταίο σταθμό, πριν από τη συνταξιοδότησή του, το γυμνάσιο Ευόσμου, στην Άνω Ηλιούπολη, όπου διε­τέλεσε γυμνασιάρχης.

Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη λαογραφία και την ιστορία των Ποντίων, γράφοντας άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά και εκδίδοντας τα βιβλία του «Ο πυρρίχιος χορός», το 1975, «Οι μωμόγεροι», το 1981, «Οι Πόντιοι ευεργέται του Καυκάσου», το 1981, και το θεατρικό έργο «Γενοκτονία» το 1999, το οποίο ανέβηκε στη σκηνή με επιτυχία από το θεατρικό συγκρότημα του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «Ακρίτες του Πόντου».

Στην Έδεσσα, έδρα της μητρόπολης, όταν εργαζόταν σε αυτήν, ίδρυσε μαζί με άλλους Πόντιους τον Σύλλογο Ποντίων Έδεσσας και Περιχώρων «Θεόδωρος Γαβράς», στη γενέτειρά του, το Δυτικό, ίδρυσε το Σύλλογο Ποντίων «Υψηλάνται» και όταν υπηρετούσε στη Γουμένισσα, ίδρυσε τον Σύλλογο Ποντίων «Διογένης ο Σινωπεύς».

Η δραστηρότητά του αυτή τον έφερε σε αντίθεση με το εντόπιο βουλγαρόφωνο στοιχείο, αλλά παρά την όξυνση των σχέσεών του με αυτούς, κατόρθω­σε να συνεννοηθεί μαζί τους ως Έλληνας με Έλληνες.

Υπήρξε από τους ιδρυτές της Ένωσης Ποντίων Επιστημόνων, η οποία, μάλιστα, ύστερα από σχετικές συνεννοήσεις, επρόκειτο να στεγαστεί στα γραφεία του περιοδικού «Ποντιακά», του οποίου ο Δημήτρης Αθανασιάδης ήταν ένας από τους πολύ καλούς φίλους.

Οι σύλλογοι αυτοί υπήρξαν οι βάσεις για την ανάπτυξη αξιόλογης πολιτιστικής και κοινωνικής δράσης στη γύρω περιοχή και ευρύτερα. Από όπου πέρασε, παντού άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της προσφοράς του.

 Όταν αναφερόταν το όνομά του, πάντοτε οι άνθρωποι το συνέδεαν με σημαντικές δραστηριότητες, έχοντας στη σκέψη τους την εικόνα ενός πολύ ζωηρού και ζωντανού ανθρώπου, που δεν ανεχόταν μύγα στο σπαθί του.

Ο Δημήτρης Αθανασιάδης ταξίδεψε αρκετές φορές στον Πόντο, διοργανώνοντας εκδρομές, κατά τις οποίες ξεναγούσε υπεύθυνα τους συνταξιδιώτες του για την ιστορία, την τοπιογραφία και τη γεωγραφία των περιοχών που επισκέπτονταν.

Πολύ μεγάλη προσφορά του Δημήτρη Αθανασιάδη, που ήταν αποτέλεσμα των επανειλημμένων επισκέψεών του στον Πόντο, αποτελούν οι χιλιάδες φωτογραφίες, με τις οποίες απαθανάτισε, με μεγάλη επιτυχία, την αλησμόνητη πατρίδα όπως είναι σή­μερα.

Το σύνολο, σχεδόν, των φωτογραφιών αυτών παρουσίασε σε διάφορες εκθέσεις, αποσπώντας τα ευμενέστατα σχόλια κοινού και ειδημόνων. 

Τις φωτογραφίες αυτές, μαζί με άλλες άλλων φωτογράφων, που τις τύπωνε, βελτιώνοντας την εμφάνισή τους, δαπανώντας σημαντικά ποσά, σκεφτόταν να τις αξιοποιήσει περισσότερο. 

Αλλά τον πρόφτασε ο θάνατος. Ο Δημήτρης Αθανασιάδης διέγραψε με τη ζωή του μια λαμπε­ρή τροχιά στο ελληνικό στερέωμα, ειδικότερα στο ποντιακό, γιαυτό η μνήμη του θα μείνει αιώνια.

Πάνος Καϊσίδης

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας