Ο νυχτερινός
φωτισμός των σπιτιών γινόταν με λάμπες πετρελαίου. Τον χειμώνα όμως η επικοινωνία
με την Τραπεζούντα ήταν δύσκολη, οπότε δεν μπορούσαν να προμηθευτούν πετρέλαιο
,ή πολλές φορές και εξ αιτίας οικονομικών δυσκολιών.
Τότε χρησιμοποιούσαν
για φωτισμό δαδιά. Αυτά καιγόταν διαδοχικά σε μια προεξοχή που υπήρχε στην εσωτερική
επιφάνεια του τζακιού, για να είναι εύκολος ο φωτισμός, αλλά και για να φεύγει
προς τα έξω η κάπνα του τζακιού και του δαδιού.
Φωτισμός
με καντήλια και ελαιόλαδο στα σπίτια δεν χρησιμοποιούσαν, συνήθως το χρησιμοποιούσαν
για τα εικονοστάσια των σπιτιών.
Υπήρχε συνήθεια
στους μήνες του χειμώνα, διάφορα άτομα, κυρίως μεγάλης ηλικίας να επισκέπτονται
τους γείτονες και να συζητούν διάφορα, καθισμένοι γύρω από την σόμπα (Πέσκον), ή
το τζάκι.
Στους φιλοξενούμενους
πρόσφεραν ξερά φρούτα και φουντούκια ή καρύδια. Αυτές οι συγκεντρώσεις είναι τα
λεγόμενα Παρακάθια.
