Μοιρολόι (Απόσπασμα) Του Θεόδωρου Αμπεριάδη*

Τη Ίμερας Αετοπούλ', τη Πόντου παληκάριν
με τη Θεού την φώτισην και τη Χριστού την χάρην.
Δέσκαλος εένους, πρόεδρε, σ' ανθρώπ'ς και σα σχολεία
και εμπροστέας σον στρατόν, στουλάριν τ' εγκλεσίας.
Δέντρον τρανόν, πνευματικόν, τσιτσάκια φορτωμένον
τ' έρματα σ' φρούτα έμνοστα, σον κόσμον ξακουσμένον.
Πάντα καλός και δίκαιος, σκληρός σην αδικίαν,
ν' αϊλί την μαυρομάναν ατ' π' εποίνεν ατιμίαν.
Σο δεύτερον συνέδριον έγραψες ιστορίαν
και για τ' εμάς τοι Πόντιους πολλά είχεν δουλείαν.
Ατέν εσέν εδώκαν σε κι εσύ τιδέν 'κ' εφέκες
όλα εσυνορθίασες σα πρακτικά ντ' εξέγκες.
Αΐκον χρέος, αείμνηστε, επέμ'νεν σην καρδία μ'
χρέος βαρύν, απλέρωτον, 'κι σβύεται καμίαν...

*Αναφέρεται στον θάνατο του Παναγιώτη Τανιμανίδη