Διχασμός μέσα από τα γαλλικά αρχεία

Είναι αδύνατη και ξεφεύγει , η πλήρης παρουσίαση του Διχασμού, όπως τον περιέγραψαν οι Γάλλοι δι­πλωμάτες.

Όμως, όπως κι αλλού τονίσαμε, όταν οι Τούρκοι εκτελούσαν το φρικιαστικό σχέδιο της γενοκτονίας, εμείς διχασμένοι δεν κατορθώ­σαμε να ενημερώσουμε, να συγκινήσουμε και να κινητοποιήσουμε τις απαραίτητες εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις, που θα συγκρατούσαν και θα περιόριζαν το κακό στην α' φάση του.

Όμως ίδια πάθη και ίδιος διχασμός με την ίδια πάντα λογική και συμφέροντα δεν πρόλαβαν και τη β' φάση του.

Ιδού λοιπόν μερικές γαλλικές αναφορές στο Διχασμό:

Ο Γάλλος στρατιωτικός ακόλουθος στην Αθήνα, αντισυνταγ­ματάρχης Braquet, σ' αναφορά, του της 2ας Φεβρουαρίου 1915 γράφει μεταξύ άλλων:

"... Με την ευκαιρία της 56ης επετείου των γενεθλίων του Kaiser, μια δοξολογία έλαβε χώρα την Τετάρτη, μέσα στο μεγάλο σαλόνι της γερμανικής λέσχης "Philadelphia". Παρέστησαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα, συνοδευόμενοι από το διάδοχο, τον πρίγκιπα Αλέξανδρο και την πριγκίπισσα Ελένη. Τους υποδέχθηκαν οι πρέσβεις Γερμανίας και Αυστρίας... Ο βασιλιάς έφερε στολή Γερμανού αρχιστρατήγου.

Μετά τη δοξολογία ο πάστωρ της Αυλής κύριος Honig εκφώνησε τον πα­νηγυρικό λέγοντας:

"Οι Γερμανοί, θα χύσουν το αίμα τους μέχρι τελευταίας σταγόνας για τον αυτοκράτορα (Kaiser) και την πατρίδα ".

Η βασίλισσα στη συνέχεια κάλεσε τους επίσημους να πάνε να πάρουν το τσαϊ τους στο παλάτι το απόγευμα.

Μ' αυτήν την ευκαιρία, παρατηρήθηκε ότι οι χώροι της "Φιλαδέλφειας" (γερμανικής λέσχης) είχαν στολιστεί με φυτά και με χαλιά, που μεταφέρθηκαν με αυτοκίνητο του παλατιού από υπηρέτες της Αυλής (της ελληνικής).

... Μίλησα παραπάνω για τη βασίλισσα. Φαίνεται ότι η συγκράτηση που παρουσίαζε άλλοτε, παραχωρεί τη θέση της από μέρα σε μέρα σε μια συμπε­ριφορά πιο επιθετική. Ασχολείται με αφοσίωση σε καθετί που αγγίζει τη γερ­μανική επιρροή, φιλανθρωπικά έργα, νοσοκομεία, σχολεία κ.λ.π. και δεν αποκρύπτει τα σχετικά της αισθήματα.

Τελευταία σ' ένα νοσοκομείο, επικε­φαλής του οποίου τοποθέτησε ένα δόκτορα, που σπούδασε ιατρική στη Γερμα­νία, είπε ότι του λοιπού δε θέλει σ' αυτό το κτίριο παρά μόνο γιατρούς γερμα­νικού Πανεπιστημίου -ούτε και Αυστριακού- μόνο γερμανικού και κατά προ­τίμηση του Βερολίνου.

Ήδη είναι ελάχιστα συμπαθής στην Ελλάδα...

... Επί πλέον δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η βασίλισσα έχει πραγμα­τική επιρροή στο σύζυγο της και ότι ο βασιλιάς που ήδη κατακτήθηκε από τη Γερμανία, με τις αναμνήσεις του, την παιδεία και τα γούστα του, βρίσκεται στο ίδιο το σπίτι του, μέοα σ’ ένα περιβάλλον τελείως γερμανικό.

Kaiser

.... όλος ο περίγυρος του είναι γερμανικός: Θαλαμηπόλοι, αυλάρχες, σταυλάρχες, κυρίες τιμών, υπασπιστές, όλοι λίγο ή πολύ είχαν την ευκαιρία να πλησιάσουν τον Kaiser κατά τις παραμονές του στην Κέρκυρα.

Μέσα στο στρατό οι γερμανικές τάσεις εποικίζονται στο Γενικό Επιτε­λείο, όπου βρίσκει κανείς αξιωματικούς, που είναι όλοι απόφοιτοι Ακαδη­μίας Πολέμου Γερμανίας και ούτε ένας με σπουδές στη Γαλλία..."

Ο ίδιος ακόλουθος στην αναφορά του της 5ης Μαρτίου 1915 γράφει:

"... 0 Άγγλος αντισυνταγματάρχης σερ Thomas Montcomery Cunin- cham έφθασε στην Αθήνα σαν στρατιωτικός ακόλουθος και έγινε αμέσως δε­κτός από το βασιλιά.

... κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους ο βασιλιάς του είπε κατηγορη­ματικά:

"Εναντίον της Αυστρίας και της Γερμανίας δεν μπορώ να βαδίσω, αλλά εναντίον της Βουλγαρίας ή εναντίον της Τουρκίας είμαι έτοιμος, όταν κανείς το θελήσει”.

Τι ειρωνεία! την ίδια μέρα που έλεγε αυτά απέπεμπε το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό, διότι ακριβώς εκείνος επέμενε να βαδίσει η Ελλάδα μαζί με τους συμμάχους κατά των Τούρκων στα Δαρδανέλλια.

Κι' ακόμη, όταν το καλοκαίρι του 1916 οι Βούλγαροι επιτέθηκαν κατά της Ανατολικής Μακεδονίας, όχι μόνο δε βάδισε εναντίον τους, αλλά διέταξε να παραδοθεί το 4ο Σώμα Στρατού αμαχητί. Μέσα σε δυο χρόνια οι Βούλγαροι οργάνωσαν μια γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής, που το μέγεθος της περιγράφεται στην Έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής, που συγκροτήθηκε μετά τον πόλεμο για το σκοπό αυτό και που βρίσκεται πολυσέλιδη στα αρχεία του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών.

Ιδού ένα αποκαλυπτικό τηλεγράφημα που στάλθηκε από τον Ε. Ζαλοκώστα, υπουργό Εξωτερικών, στον Έλληνα πρέσβη στο Βε­ρολίνο Ν. Θεοτόκη με ημερομηνία 26 Δεκεμβρίου 1916.

"Από την επιστολή, με ημερομηνία 5 τρέχοντος του πρέσβυ μας στη Σόφια ενημερωθήκατε για τη φρικώδη κατάσταση, στην οποία, βρίσκονται οι κάτοικοι των επαρχιών, που καταλήφθηκαν από τους Βουλγάρους.

Λεηλασίες, κλοπές, καταστροφές, ακόμη και θανατώσεις είναι εκεί στην ημερήσια διάταξη. Οι πληθυσμοί μας βυθισμένοι στη μιζέρια και εξαντλημέ­νοι από την πείνα αποδεκατίζονται από το θάνατο.

 Οι εκκλησίες και τα ελληνικά σχολεία καταλήφθηκαν από τους Βουλγάρους, ενώ οι πρόκριτοι των πόλεων και χωριών ρίφθηκαν στις φυλακές.

Απευθύνουμε στη γερμανική κυβέρνηση τη θερμή προσευχή να λάβει τα πλέον σοβαρά μέτρα, για να θέσει τέρμα σ' αυτήν την αξιοθρήνητη κατά­σταση, προπάντων ν' αφαιρέσει τη διοίκηση της περιοχής από τα χέρια των Βουλγάρων και να την εμπιστευθεί σε Γερμανούς υπαλλήλους.

Να επαναλάβετε στη βασιλική κυβέρνηση ότι είναι αδιανόητο, αφού κα­τέλαβε ή άφησε να καταλάβει την Ανατολική Μακεδονία, πράγμα το οποίο - είναι έμμεσα αλήθεια- η αιτία όλων των δεινών που ζυγίζει τώρα επί της Ελ­λάδας, αφού ανήρεσε τις δοθείσες επίσημες διαβεβαιώσεις, ότι δε θα καταλά­βει τις μεγάλες μακεδονικές πόλεις και θα σεβαστεί τις ατομικές ελευθερίες, την περιουσία και τις καθιερωμένες θρησκευτικές συνήθειες, να αφήνει τώρα τους Βουλγάρους ελεύθερους να εξολοθρεύσουν το ελληνικό στοιχείο της Μα­κεδονίας.

Ευαρεστηθήτε να προχωρήσετε επειγόντως στα μνημονευθέντα διαβή­ματα και να μου κοινοποιήσετε το αποτέλεσμα. Σας παρακαλώ να εμπνευσθήτε απ' αυτό το τηλεγράφημα χωρίς, ν' αφήσετε αντίγραφο".

Εκλιπαρεί λοιπόν ο κύριος Ζαλοκώστας τη βοήθεια των Γερμανών να προλάβουν τη γενοκτονία. Τι ειρωνεία! τι κατάντια! ζητούμε έλεος και σωτηρία απ’ αυτούς, που ήταν οι εμπνευστές των διώξεων και της γενο­κτονίας παντού και ιδιαίτερα στη Μικρά Ασία και τον Πόντο, όπως θα δούμε παρακάτω.

Ελπίζουμε ότι ο αναγνώστης θα είναι πλέον σε θέση να εννοήσει κα­λύτερα την τραγωδία του Ελληνισμού, που ήταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό, μόνος, αβοήθητος από θεούς κι' ανθρώπους. Πάντως δε θα παρα­λείψουμε να κάνουμε κι' άλλες παρεμβολές σε πολιτική, στρατιωτική ή διπλωματική κατάσταση, στο διεθνές επίπεδο και στην Τουρκία και στην Ελλάδα, όταν αυτό θα βοηθήσει στη βαθύτερη ανάλυση και εξέταση της καταστροφής.

                                           

Χάρης Τσιρκινίδης

Στρατιωτικός Ακόλουθος στο Παρίσι-Συγγραφέας