Μιλώντας με θέμα «Η λογοτεχνία των Ποντίων
αξίζει ιδιαίτερης προσοχής», ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Πάνος Καϊσίδης τόνισε
ότι, εντελώς απερίσκεπτα παραμελήθηκε από τους ίδιους τους Πόντιους η
λογοτεχνία τους, εκείνη που γράφηκε στο παρελθόν και εκείνη που γράφεται
σήμερα.
Μερικοί, μάλιστα, ποντιακής καταγωγής κριτικοί της λογοτεχνίας, έφτασαν στο
σημείο να υποβαθμίσουν την αξία της λογοτεχνικής προσφοράς Ποντίων, όπως ήταν ο
ποιητής του 17ου, μάλλον, αιώνα, Ελευθέριος ο Τραπεζούντιος ή ο ποιητής και
θεατρικός συγγραφέας Φίλων Κτενίδης και άλλοι.
Στη συνέχεια, ο
Πάνος Καϊσίδης ανέφερε ότι όλοι, σχεδόν, οι λογοτέχνες ποντιακής καταγωγής δεν
αναφέρονται σε καμιά εγκυκλοπαίδεια ή σε άλλες εκδόσεις για την ελληνική
λογοτεχνία, εκτός από τρεις - τέσσερις, όπως είναι ο Χρήστος Σαμουηλίδης, ο Σίμος Λιανίδης, ο Κώστας Λαχάς
και ο Κωστής Μοσκώφ, οι οποίοι αναφέρονται και γιατί φρόντισαν οι ίδιοι, αλλά
και γιατί το έργο τους είναι γραμμένο στη νεοελληνική γλώσσα. Η μη αναφορά των
Ποντίων λογοτεχνών σε σχετικές εκδόσεις οφείλεται, κυρίως, στο γεγονός ότι
κανένας φορέας των Ποντίων — που έχουν μεταξύ τους άλλες διαφορές να λύσουν για
την πρωτιά ...— δεν ενδιαφέρθηκε να προμηθεύσει τους διάφορους εκδότες με το ανάλογο
υλικό, που αναφέρεται στους Πόντιους λογοτέχνες και το έργο τους.
Τα λογοτεχνικά έργα
των Ποντίων και οι δημιουργοί τους παραμένουν ακόμη στη μαύρη λίστα των
κρατούντων - με την ανοχή των ταγών του ποντιακού ελληνισμού — και δεν
εμφανίζονται, γιατί, τάχα, θα κάνουν κακό στη συνολικότερη ελληνική λογοτεχνική
παραγωγή, όπως ισχυρίστηκε, κάποτε, από τις στήλες της εφημερίδας «Το Βήμα» ο
καθηγητής Κωνσταντίνος Δημαράς.
Οι εντελώς επιπόλαιες απόψεις του ήρθαν σε
σύγκρουση, τότε (δεκαετία του 1960) με τις αντίθετες απόψεις που εξέφρασαν
επανειλημμένως οι καθηγητές, γλωσσολογίας Νίκος Ανδριώτης και βυζαντινής
ιστορίας Νίκος Βέης, που, με θέρμη, παρότρυναν τους Πόντιους να γράφουν λογοτεχνία,
για να μην χαθεί άδοξα η ποντιακή διάλεκτος.
Ο ομιλητής
υπογράμμισε ακόμη ότι η λογοτεχνία που γράφτηκε στον Πόντο, στη νότια Ρωσία και στην Ελλάδα από
Πόντιους λογοτέχνες έχει πολύ μεγάλη αξία. Είναι και ποιοτική και πάντοτε,
σχεδόν, ασχολούμενη με τη ζωή των Ελλήνων Ποντίων, δύο στοιχεία που της δίνουν
ιδιαίτερη σημασία.
Αρκετοί Πόντιοι
λογοτέχνες γνωρίζουν καλά την ποντιακή διάλεκτο, που είναι και η μητρική τους,
δυστυχώς, όμως στους στίχους των περισσοτέρων - όταν πρόκειται για ποίηση —
παρατηρούνται κάποιες δυσκολίες, όσον αφορά τη μεταφορά στο χαρτί των εικόνων,
των σκέψεων, των καταστάσεων από τα πεδία του νου και της προφορικής έκφρασης.
Οι δυσκολίες αυτές
δικαιολογούνται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει μακρά λογοτεχνική παράδοση στην
ποντιακή διάλεκτο και εκείνη που υπάρχει, λόγω διαφόρων συγκυριών, είναι
άγνωστη ακόμη και στους λίγους μελετητές της ποντιακής γραμματολογίας.
Στους στίχους
αρκετών συγχρόνων Ποντίων λογοτεχνών δεν παρατηρείται, ευτυχώς, το φαινόμενο
της πλημμελούς χρήσης του μέτρου και της ομοιοκαταληξίας, όπως συμβαίνει στους
περισσότερους στίχους που γράφουν οι Νεοπόντιοι λογοτέχνες, οι οποίοι, σχεδόν
πάντοτε, γράφουν σε δεκαπεντασύλλαβο μέτρο και με ομοιοκαταληξία.
Ιδιαίτερη σημασία
έχει το γεγονός ότι οι περισσότεροι από εκείνους που γράφουν σήμερα είναι Πόντιοι
της δεύτερης γενιάς, δηλαδή άνθρωποι, που δεν έχουν ξεκόψει καθόλου από την
ποντιακή παράδοση, κάτι που γεμίζει με αισιοδοξία όλους εκείνους που προσπαθούν
«να μην χαθεί άδοξα» η ελληνικότατη ποντιακή διάλεκτος, όπως υποστήριζαν οι
καθηγητές Ανδριώτης και Βέης και αρκετοί Πόντιοι.
Το περιοδικό
«Ποντιακά» έρχεται να γεμίσει το κενό ενδιαφέροντος που υπάρχει, προβάλλοντας
τη λογοτεχνία των παλαιότερων και των συγχρόνων Ποντίων, για να προκαλέσει,
έτσι, ευγενή άμιλλα μεταξύ των προσφυγικής καταγωγής Ελλήνων, που γράφουν
λογοτεχνία, με τους ετήσιους διαγωνισμούς που θεσμοθέτησε από το 2009, τρίτο
χρόνο έκδοσής του (τα «Ποντιακά» πρωτοεκδόθηκαν τον Νοέμβριο του 2007).
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Πηγή: Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου