Δίστιχα για τις όμορφες στη Σαντά

Μαρία Γιαλαμά(1897-1952)

Την έμορφον όλ' άγαπούν, σαεύ'νε τό χατίρ'ν    άτ'ς                 

την άσκεμον κανείς 'κί θέλ', ύβρίζ'νε όλ’ τόν κύρ'ν άτ'ς. 

( Όλοι αγαπούν την όμορφη, της κάνουν το χατίρι

δεν θέλουνε την άσκημη, της βρίζουνε τον κύρη).

Έμορφος έμπαίν' 'ς σόν χορόν, άμον χαραδοξία,

άσκεμος έμπαίν' 'ς σόν χορόν, άμον χολοσπασία

 (Όμορφη μπαίνει στο χορό, ωσάν χαρά και λάμψη,

η άσχημη μπαίνει στο χορό, μας πρήζει το  συκώτι).                                      

Άστρα τόν φέγγον 'πέτ' άτον τόν κόπον άτ' μη χάνει,

 τ' έμόν τ' άρνίν παντέμορφον, τόν τόπον άτ' πϊάνει

 (Άστρα πέστε του φεγγαριού τον κόπο του μη χάνει,

 η αγάπη μου πανέμορφη, τη θέση του θα πάρει).

Αρνόπο μ' έμορφάδα σου κι άφήν' με νά κοιμούμαι,

 αν κι θα 'ίνεσαι τ' έμόν, θαρρώ θά παλαλούμαι.

 (Αρνί μου η ομορφάδα σου δεν μ' αφήνει να κοιμηθώ,

 αν δεν γενείς δική μου, θαρρώ θα τρελαθώ).

Santeos