Καράβ χχιλιαρμάτωτον εχπάστεν σην Φραγκλίαν
Είχχεν άπέσ άθ Έλλενους, ρωμαίικα παλικάρια
λιγύσκονταν, συγκλίσκουνταν και σύρνε τά κωπία.
Σείτια έσύρναν τό κωπίν κάμαρ' έφανερώθεν
και σήν κάμαραν κι αλλ' άπαν χρυσή κόρη εκείτον.
Έσειξεν το μαντήλιν άτς κ' έστάθεν τό καράβι.
-Καραβοκύρη 'μ αδελφέ, καραβακύρ' ομμάτια 'μ
επαρ' κ' έμέν σήν τέντα σου, έπαρ με σό καραβι σ.
-Άδά κόρη 'κι γίνεσαι, άδά έσύ 'κι ττρέπεις.
Έγώ έχω τους 'Ελλενους Ρωμαίϊκα παλικάρια,
κομπώννε και φιλούνε σε, κουπίζνε τό καράβι 'μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου