Μια αινιγματική προσωπικότητα.

Λίγα λόγια για μια προ­σωπικότητα, που έπαιξε περίεργο ρόλο στις εξελίξεις μέχρι και το 1925:

Γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1849, στο χωριό Μούχλα της Μικρός Ασίας. Ο προπάππος του φεύγοντας από τις σφαγές της Κωνσταντινούπολης το Πάσχα του 1821 κατέφυγε στην Οδησσό, όπου άλλαξε το όνομα του από Ζαχαρίας σε Ζαχάρωφ. Το νέο λοιπόν βλαστάρι πήρε το όνομα Βασίλειος Ζαχάρωφ (Basile Zaharoff).

Οι γονείς του αργότερα γύρισαν από την Οδησσό και εγκαταστάθη­καν στην παλαιά ελληνική συνοικία Tatavla της Κωνσταντινούπολης. Εκεί μεγάλωσε ο Βασίλειος και μόλις έβγαλε το Γυμνάσιο δούλεψε κοντά σ' ένα θείο του, έμπορο υφασμάτων.

Κάποτε ξεσηκώνοντας όλες τις εισπράξεις κατέφυγε στο Λονδίνο. Εκεί τον κυνήγησαν και τον έκλεισαν στη φυλακή. Στη δίκη παρουσίασε ένα έγγραφο συμφωνητικό του θείου του και αφέθηκε ελεύθερος.

Ηρθε στην Αθήνα και γνωρίστηκε με τον πολιτευτή Σκουλούδη, που ήταν κι' αυτός από την Κωνσταντινούπολη και έτσι συνδέθηκε με την υψηλή Αθηναϊκή Κοινωνία. Όμως οι ψίθυροι γύρω από το όνομα του τον ανάγκασαν να φύγει και πάλι στο Λονδίνο.

Ένας Αθηναίος δημοσιογράφος, που τον ζήλευε, γιατί κάποτε γοήτευσε την αρραβωνιαστικιά του, έγραψε ότι δήθεν ο Ζαχάρωφ πήγε να κλέψει και σκοτώθηκε από ένα φύλακα.

Ο Σκουλούδης ανησύχησε και διέταξε εκταφή του πτώματος, που διαπιστώθηκε ότι ανήκε σ' έναν Αγγλο.

Ο Ζαχάρωφ άρπαξε την ευκαιρία και γύρισε στην Αθήνα.

Ένας φίλος του Σκουλούδη, ο Σουηδός λοχαγός που αντιπροσωπεύει στην Αθήνα τον αγγλικό οίκο όπλων Norclenfeldt, επιστρέφει στην Αγγλία και ζητά από το Σκουλούδη να του βρει έναν κατάλληλο Έλληνα αντικαταστάτη.

Έτσι ανοίγει ο δρόμος στο Ζαχάρωφ. Αναμειγνύεται σ' όλες τις πω­λήσεις όπλων στον κόσμο. Στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στην Πετρούπολη, παντού έχει φίλους βασιλείς και πρωθυπουργούς.

Μεσολαβεί στο γάμο του Βενιζέλου, του οποίου γίνεται φίλος.

Με τον υπουργό εξοπλισμών της Αγγλίας και μετέπειτα πρωθυ­πουργό Lloyd George γίνεται στενός φίλος.