Ο Λευτέρτς τη Πάτσονος , αφού εγόμωσεν έναν καλά το πετσάμπαρον ατ’ με μαλέζ σο μαγειρείον τη Ιγνάτ’, επήεν ση βρύσην να πλύν’ τα χέρα τ’. Εκαικά είδεν κρεμασμένον έναν πεσκίρ’ κι εταράεν τ’ απ’εσ’ ατ.
Επήεν ίσα σον μα(γ)ειραν και είπεςν άτον:
-Για πέει με, εκείνον το πεσκίρ ντο κρεμάεται εκαικά , πλύσιμον είδεν καμίαν?
- Για δέθα χάθ’ ας σο κιφάλι μ’, αφορισμένε μαλεζόστομε , είπεν ατον ο Ιγνάτς. Με τ’ εκείνον εσπογγίγαν δύο χιλιάδες ανθρώπ’ κ’ ένας παράπονον ‘κ’ εποίκεν εσύ ευρέθες ο έξυπνον.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Πετσάμπαρον= πέτσινο αμπάρι, κοιλιά
Μαλέζ’= αλευρόσουπα
Εκαικά= εκεί κοντά
Πεσκίρ’= πετσέτα
Εταράεν τ’ απέσ’ ατ’= ανακατευτηκε
Για δέβα χα’= για πανε χάσου
Μαλεζόστομος+ μεταφορικα ο χαζος
Εσπογγίγαν= σκουπιστηκαν
Κ’ εποίκεν= δεν έκανε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου