Παρ' όλα αυτά, δεν τον αποκαλύπτουν ολότελα στο πλατύτερο
ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Είναι αποκρουστικές οι θεωρίες του για την καταγωγή
των νεοελλήνων.
Διερωτώμαι, αν σε μερικούς Έλληνες συγγραφείς είναι
απαράδεκτες και οι θεωρίες του Γερμανού αυτού ιστορικού για τον ελληνισμό του
Πόντου, τον οποίο συχνά υμνεί και σημαδεύει την ελληνική φυλετική του
καθαρότητα και την ηρωική του πορεία μέσα στο χρόνο.
Στην ιστορία του για την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, ο Fallmerayer προτάσσει
εκτεταμένη εισαγωγή.
Σ' αυτήν ερευνά «την
αρχαιότητα και τη μοίρα» της πρωτεύουσας των Μεγάλο-Κομνηνών από
τα παλαιότατα προϊστορικά χρόνια μέχρι την κατάληψη της
Ανατολής από τούς Σελτζούκους Τούρκους.
«...Δεν πρέπει-γράφει- να αναζητούμε την
αρχαιότατη Ελλάδα και τις αρχαιότατες Ελληνικές πόλεις
στην Πελοπόννησο, στην Αττική ή στην Δωρίδα, αλλά στις κοιλάδες του Καυκάσου
και στις ανατολικές ακτές του Ευξείνου Πόντου, όπου επίσης μπορεί κανείς να
ανακαλύψει και τα ονόματα, Αιθιοπία, Ευρώπη, Λιβύη και τις περισσότερες ονομασίες
ποταμών και περιοχών της κατοπινής ευρωπαϊκής Ελλάδος. Εδώ ήταν η Τραπεζούντα
στις όχθες της θάλασσας, μια από τις παλαιότατες εστίες του
παλαιού πελασγικού ελληνικού λαού..
Η ίδρυση
της τοποθετείται πολύ πιο πριν από τη γνωστή γραπτή ιστορία, ήτοι στην εποχή
των μύθων, όπου τότε η Ευρώπη καλυπτόταν από έλη και σκοτεινά δάση, εδώ και
εκεί κατοικημένη από λίγους αγρίους ανθρώπους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου