Κορτσόπον είδεν όνερον, εκείτον με
τον ξένον
κι όνταν εσκώθεν τον πουρνόν,
κοιμάται μαναχέσσα.
Μαλών’, μαλών’ τα λώματα τ’ς
και κρούει τα μαξιλάρια τ’ς.
-Μαξιλαρόπα μ’ άκλερα και
ρούχα μ’ απαρδάλια,
ντ’ εποίκετε τον ξένον
μου, το νέν το παλληκάρι;
-Κορτσόπον, μη κομπίεσαι σα ψεύτικα
τ’ ονέρτα,
άμον καπνός χάνταν ατά κι άμον ισκιά διαβαίνε
κι άμον αέρας φύσεμαν,
που πάει και ’κί γυρίζει.
★★★
λώματα = ρούχα,
απαρδάλια = κουρέλια, παλιόρουχα,
νέν = νιό,
νέο.
Κοπέλα ονειρεύτηκε
Με τον ξενιτεμένο της κοιμόταν στ’ όνειρό της
μα σαν ξυπνάει, τι να
δει! Κοιμάται μοναχή της.
Μαλώνει με τα ρούχα της, χτυπάει τα μαξιλάρια.
-Μαξιλαράκια μου έρημα κι εσείς παλιόρουχα μου,
τι κάνατε το ταίρι μου, το νιό το
παλικάρι;
-Στα ψεύτικα τα όνειρα, κόρη μου, μη γελιέσαι,
σαν τον καπνό περνούν αυτά, χάνονται σαν τον ίσκιο
και σαν αγέρα φύσημα, που πάει και δεν γυρίζει.
Yperoxo!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή