Αφορμή για το παρακάτω "άρθρο" μου έδωσε η τοποθέτηση του μουσικοσυνθέτη Κραουνάκη , γιατί πιστεύω ότι :ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ( Δηλαδή ευτυχισμένος είναι αυτός που έχει μάθει από την ιστορία ). και απαντούμε μ' επιχειρήματα και όχι με ρατσιστικά "επιφωνήματα" . Γιατί σκοπός δεν είναι η συσκότιση αλλά η ...γνώση!!
Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο γεγονός ότι η σύγχρονη εθνογένεση στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ειδικότερα στα Βαλκάνια και βέβαια στη χώρα μας, έχουμε πρόσφατο το ρόλο που έπαιξαν τα σχολεία στις περιοχές που κατείχε ακόμα η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η συγκρότηση της εθνικής συνείδησης στις «νέες χώρες» εξαρτήθηκε κατά κύριο λόγο από το βαθμό διείσδυσης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις κατεχόμενες επαρχίες. Και οι πολίτες του νέου ελληνικού κράτους διαμορφώθηκαν μέσα από τη συμμετοχή τους στα σχολεία αυτά.
Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο, η ρήση του Ισοκράτη αποτέλεσε μια από τις πιο αγαπημένες αποστροφές του ελληνικού Διαφωτισμού και της νεοελληνικής διανόησης του επίσημου κράτους.
Οι προσεκτικοί επισκέπτες της Γενναδείου Βιβλιοθήκης που χτίστηκε το 1925 στο Λυκαβηττό θα έχουν διαβάσει στο επιστύλιο της πρόσοψης τα λόγια: «Έλληνες καλούνται οι της παιδεύσεως της ημετέρας μετέχοντες».
Τα λόγια του Ισοκράτη έχουν λοιπόν «εκσυγχρονιστεί». Και όποιος τα επικαλείται μετά λόγου γνώσεως, δεν αναφέρεται στην πόλη-κράτος της αρχαιότητας, αλλά στη σύγχρονη εθνογένεση.
Μια παλιά ιστορία ενός Βαλκάνιου, του Γκριγκόρ Παρλίτσεφ, που γεννημένος στην Οχρίδα ήρθε διψασμένος για γράμματα στην Αθήνα, πριν από ενάμιση αιώνα, κατάφερε μάλιστα να κερδίσει το πρώτο βραβείο ποίησης το 1860 ως Γρηγόριος Σταυρίδης.
Ομως η αθηναϊκή κοινωνία της εποχής δεν μπόρεσε να συγχωρήσει σ' έναν «ξένο» την αγάπη στα ελληνικά γράμματα και κυρίως το γεγονός ότι αρίστευσε.
Χολωμένος από τη ρατσιστική απόρριψη, ο Σταυρίδης ξανάγινε Παρλίτσεφ και εγκατέλειψε την Ελλάδα. Τον διεκδικούν σήμερα ως εθνικό τους ποιητή η Βουλγαρία και η ΠΓΔΜ. Η Ελλάδα βέβαια τον αγνοεί.
'Ομως ειδικά για το ρόλο της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης θα έπρεπε να τον γνωρίζουμε όλοι .
Στο χωριό Όσσα Λαγκαδά (τότε Βυσσώκα) είναι που έγραφε το 1913 ο παλαίμαχος Μακεδονομάχος Κ. Μαζαράκης, ειδικός στον «εθνοφυλετικό» προσδιορισμό των πληθυσμιακών ομάδων της Μακεδονίας:
«Βυσσώκα: Μακεδονόφωνον χωρίον, εξελληνισθέν διά των σχολείων» [Κων/νος Μαζαράκης «Γενικαί πληροφορίαι περί του φρονήματος των εν τη ζώνη των επιχειρήσεων κατοίκων», (καλοκ. 1913), Αρχείο Κ. Μαζαράκη, φ. 7α]...
Γιατί αν δεν γνωρίζουμε κάτι καλύτερα να σιωπούμε...
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., φιλόσοφος
μτφρ: καλύτερα να κρύβεις την αμάθειά σου παρά να την φανερώνεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου