Για
την ελληνοτουρκική συμφιλίωση (από την πρόποσή του στο επίσημο γεύμα του
“Άνκαρα Παλάς” κατά την υπογραφή του ελληνοτουρκικού συμφώνου στην Άγκυρα, στις
28 Οκτωβρίου 1930) ο Βενιζέλος είπε:
"...Δεδομένου,
ότι αφ’ ενός η Τουρκία είχε παύσει να είναι μια αυτοκρατορία, καταστάσα κράτος
καθαρώς εθνικόν και αφ’ ετέρου η Ελλάς είχε συμπληρώσει την εθνικήν της
ενότητα, η συνεννόησις μεταξύ των δύο χωρών επεβάλλετο. Τοιουτοτρόπως, δια της
δυνάμεως των πραγμάτων είχεν εγκαινιασθή μια νέα περίοδος εις τας σχέσεις των
δυο χωρών. Αυτός είναι ο λόγος δια τον οποίον ερχόμεθα να σας τείνωμεν
ειλικρινώς το χέρι και να δηλώσωμεν ότι ο μακραίων ανταγωνισμός ετερματίσθη
οριστικώς. Τούτο πράττοντες δυνάμεθα αμφότεροι να έχωμεν το μέτωπον υψηλά και
να εί- μεθα υπερήφανοι δια το παρελθόν μας, το οποίον είναι πλήρες τόσης δόξης
και τόσων ευγενών αγώνων.
Η
εξέλιξις των περιστάσεων μας έφερε να επιδιώξωμεν νέαν οδόν και την εύρομεν
προς την κατεύθυνσιν, η οποία κατέληξεν εις μιαν φιλίαν εγκάρδιον, στενήν και
ειλικρινή και εις μιαν ευρύτατην συνεργασίαν επί όλων των πεδίων.
Έχω
την ακλόνητον πεποίθησιν, ότι οι δυο λαοί μας και μάλιστα όλοι οι λαοί της
εγγύς ανατολής, θα μας οφείλουν μιαν ημέραν ευγνωμοσύνην δια τούτο. Ηνωμένοι,
δυνάμεθα να συγκροτήσωμεν στήριγμα στερεόν της βαλκανικής και αυτής ακόμη της
ευρωπαϊκής ειρήνης”. Και βέβαια, οι προγνώσεις του δεν επαληθεύτηκαν.
Εφημερίδα
“Ελεύθερον Βήμα”, της 13 Οκτώβρη 1930.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου