Βασανισμένη Πόντια Μάνα!

Αχ, Μανούλα, σε θυμάμαι πολλά χρόνια αργότερα, υπέργηρη πια, είχες οχτώ χρόνια να με δεις, όταν ήμουν εξορία, μόλις δόθηκαν άδειες σε όσες μάνες μπορούν να επισκεφθούν τα παιδιά τους, τότε ήσουν από τις πρώτες που ήρθες στο ερημονήσι.
Το ταξίδι σου πολυήμερο, γιατί πήρες το βαπόρι της γραμμής και μέσω Πειραιά θα ερχόσουν στο νησί. Στον Πειραιά, όμως, σου είπαν πως δεν υπάρχει βαπόρι για τον Άι Στράτη, αλλά να πάρεις άλλο βαπόρι, μέσω Θεσσαλονίκης, να έρθεις στον Άι Στράτη.
Και το έκανες, Μάνα! Ήρθες ξανά πίσω στη Θεσσαλονίκη, όπου το βαπόρι έκανε ολόκληρη μέρα στο λιμάνι να φορτώσει και να ξεφορτώσει και εσύ δεν το κούνησες από τη θέση σου!
Μπορούσες να κατέβεις, να πας στο σπίτι, να καθήσεις ολόκληρη μέρα και το βράδυ να ξαναπάς στο καράβι, να συνεχίσεις το ταξίδι, δεν το έκανες όμως, Μάνα, δεν το έκανες!
Φοβήθηκες μήπως δεν σου επέτρεπαν τα παιδιά σου να συνεχίσεις, ύστερα από τόσες μέρες κοπιαστικό ταξίδι.
Και έμεινες ολόκληρη μέρα στο καράβι, και όπως έλεγες, είδες πολλούς γνωστούς που μέσω αυτών μπορούσες να ειδοποιήσεις να έρθουν να σε δουν. Τόσος ήταν ο φόβος σου μήπως και δεν σου επέτρεπαν να συνεχίσεις το ταξίδι σου, που θα σε έφερνε αγκαλιά με το στερνοπαίδι σου!
Και όταν αγκαλιαστήκαμε στο μικρό λιμανάκι του Άι Στράτη, δεν λέγαμε να ξεκολλήσει ο ένας από τον άλλον για ώρα πολλή. Με ψαχούλευες με τα χέρια σου σε όλο μου το σώμα, μην και μου άφησε κανένα κουσούρι η πολύχρονη εξορία...

(Βασανισμένη Πόντια Μάνα!)

Ευτύχιος Γιαρένης

Από την Οινόη του Πόντου, ταλαιπωρήθηκε και ως μικρό προσφυγόπουλο και στη συνέχεια ως έφηβος και άντρας, με πείνα, ανεργία, πολιτικές διώξεις. Το 1958 εξελέγη βουλευτής της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), στη Β' Θεσσαλονίκης.

Πέθανε τον Φλεβάρη του 2002, σε ηλικία 83 ετών.