Ανδρική Ενδυμασία ( Καλύμματα)

Κατσιά. (η) από πεπιεσμένο μαλλί άσπρο ή μαύρο με σχήμα θολωτό . Στο γύρο

Βαγγέλης  Ιωαννίδης

τύλιγαν μαύρο τσσίτ η σελβέτα.

 Γαλπάχ (το) από κατσσιά ή τσόχα.  Από πάνω ήταν επίπεδο, τέτοιο φορούσαν και οι ιερωμένοι.

 Τιαρλίκ (το) από κατσσιά στενόμακρο σε σχήμα φεσιού.

 Παπάχ (το) από δέρμα αρνιού με φόδρα επάνω ήταν επίπεδο.

 Φιάς (το) φέσι με χρώμα βαθύ κόκκινο ή σκούρο βυσσινί και κορυφή φούντα (πισκίλ) από μαύρα μεταξωτά νήματα. Η φούντα δεν ήταν εξαρτημένη απευθείας από το φέσι, αλλά προσαρμοζόταν στη μέση της κορυφής του με μικρό σωληνάριο της ίδιας ποιότητας και χρώματος, που λεγόταν πιπίκ.

 Η φούντα κρεμιόταν πίσω, κάποτε δε και προς το μέρος του δεξιού ή αριστερού αυτιού. Οι γέροι έδεναν γύρω τσίτ. Η χρήση  του φεσιού άρχιζε από τα δέκα χρόνων.

 Τσίτ (το) μαντήλι χρωματιστό από βαμβάκι, λινό ή μετάξι.

 Σιλβέτα (η) είδος μαντηλιού από μαύρο λεπτό πανί, πού τύλιγαν  γύρω από το φέσι ή το γαλπάχ τα παλαιά χρόνια, τα τελευταία το αντικατέστησαν με τσίτι.

 Κουκούλα (η). Ιδιόρρυθμο κάλυμμα από τσόχα μαύρη σε σχήμα κώνου πλατυσμένου στη βάση και με δύο ταινίες μακριές του ίδιου υφάσματος, που σταδιακά στένευαν, τυλίγονταν γύρω από το μέτωπο και δένονταν πίσω ή προς το μέρος του αριστερού αυτιού.

 Γύρω γύρω είχε σειρήτια χρυσοκέντητα και στην κορυφή φούντα από τα ίδια σειρήτια, που κρεμόταν από  την κορυφή με κορδόνι. Η κουκούλα προφύλαγε το κεφάλι από τη βροχή, τον άνεμο και το κρύο. Κουκούλα καλοφτιαγμένη και με επιμέλεια προσαρμοσμένη στο κεφάλι έδιδε τόση χάρη, ώστε κάποια εποχή χωρίς να τροποποιηθεί καθόλου χρησιμοποιήθηκε από κυρίες της Πετρούπολης κατά την έξοδο από το χορό, από Ελληνίδες της Πόλης και από κυρίες της Βιέννης και του Παρισιού. (Les costumes populaires de la Turquie en 1873).

https://archive.org/details/lescostumespopul00osma/page/34